|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
1 sg
|
στενοχωρώ (στεναχωρώ →)
|
στενοχωρήσω, στενοχωρέσω
|
στενοχωρούμαι - στενοχωριέμαι1
|
στενοχωρηθώ, στενοχωρεθώ
|
2 sg
|
στενοχωρείς
|
στενοχωρήσεις, στενοχωρέσεις
|
στενοχωρείσαι - στενοχωριέσαι
|
στενοχωρηθείς, στενοχωρεθείς
|
3 sg
|
στενοχωρεί
|
στενοχωρήσει, στενοχωρέσει
|
στενοχωρείται - στενοχωριέται
|
στενοχωρηθεί, στενοχωρεθεί
|
|
1 pl
|
στενοχωρούμε
|
στενοχωρήσουμε, [‑ομε] , στενοχωρέσουμε, [‑ομε]
|
στενοχωρούμαστε - στενοχωριόμαστε
|
στενοχωρηθούμε, στενοχωρεθούμε
|
2 pl
|
στενοχωρείτε
|
στενοχωρήσετε, στενοχωρέσετε
|
στενοχωρείστε, {στενοχωρείσθε} - στενοχωριέστε, ‑ιόσαστε
|
στενοχωρηθείτε, στενοχωρεθείτε
|
3 pl
|
στενοχωρούν(ε)
|
στενοχωρήσουν(ε), στενοχωρέσουν(ε)
|
στενοχωρούνται - στενοχωριέστε, ‑ιόσαστε
|
στενοχωρηθούν(ε), στενοχωρεθούν(ε)
|
|
Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
1 sg
|
στενοχωρούσα
|
στενοχώρησα, στενοχώρεσα
|
[στενοχωρούμουν(α)] - στενοχωριόμουν(α)1
|
στενοχωρήθηκα, στενοχωρέθηκα
|
2 sg
|
στενοχωρούσες
|
στενοχώρησες, στενοχώρεσες
|
[στενοχωρούσουν(α)] - στενοχωριόσουν(α)
|
στενοχωρήθηκες, στενοχωρέθηκες
|
3 sg
|
στενοχωρούσε
|
στενοχώρησε, στενοχώρεσε
|
στενοχωρούνταν, {στενοχωρείτο} - στενοχωριόταν(ε)
|
στενοχωρήθηκε, στενοχωρέθηκε
|
|
1 pl
|
στενοχωρούσαμε
|
στενοχωρήσαμε, στενοχωρέσαμε
|
στενοχωρούμασταν, (‑ούμαστε) - στενοχωριόμασταν, (‑ιόμαστε)
|
στενοχωρηθήκαμε, στενοχωρεθήκαμε
|
2 pl
|
στενοχωρούσατε
|
στενοχωρήσατε, στενοχωρέσατε
|
[στενοχωρούσασταν, (‑ούσαστε)] - στενοχωριόσασταν, (‑ιόσαστε)
|
στενοχωρηθήκατε, στενοχωρεθήκατε
|
3 pl
|
στενοχωρούσαν(ε)
|
στενοχώρησαν, στενοχωρήσαν(ε), στενοχώρεσαν, στενοχωρέσαν(ε)
|
στενοχωρούνταν, {στενοχωρούντο} - στενοχωριόνταν(ε), στενοχωριόντουσαν, στενοχωριούνταν
|
στενοχωρήθηκαν, στενοχωρηθήκαν(ε), στενοχωρέθηκαν, στενοχωρεθήκαν(ε)
|
|
Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
1 sg
|
θα στενοχωρώ ➤
|
θα στενοχωρήσω/στενοχωρέσω ➤
|
θα στενοχωρούμαι ➤
|
θα στενοχωρηθώ/στενοχωρεθώ ➤
|
2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα στενοχωρείς, …
|
θα στενοχωρήσεις/στενοχωρέσεις, …
|
θα στενοχωρείσαι, …
|
θα στενοχωρηθείς/στενοχωρεθείς, …
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … στενοχωρήσει/στενοχωρέσει έχω, έχεις, … στενοχωρημένο/στενοχωρεμένο, -η, -ο ➤
|
έχω, έχεις, … στενοχωρηθεί/στενοχωρεθεί είμαι, είσαι, … στενοχωρημένος/στενοχωρεμένος, -η, -ο ➤
|
Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … στενοχωρήσει/στενοχωρέσει είχα, είχες, … στενοχωρημένο/στενοχωρεμένο, -η, -ο
|
είχα, είχες, … στενοχωρηθεί/στενοχωρεθεί ήμουν, ήσουν, … στενοχωρημένος/στενοχωρεμένος, -η, -ο
|
Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … στενοχωρήσει/στενοχωρέσει θα έχω, θα έχεις, … στενοχωρημένο/στενοχωρεμένο, -η, -ο
|
θα έχω, θα έχεις, … στενοχωρηθεί/στενοχωρεθεί θα είμαι, θα είσαι, … στενοχωρημένος/στενοχωρεμένος, -η, -ο
|
|
Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
2 sg
|
—
|
στενοχώρησε, στενοχώρεσε, στενοχώρα
|
—
|
στενοχωρήσου, στενοχωρέσου
|
2 pl
|
στενοχωρείτε
|
στενοχωρήστε, στενοχωρέστε
|
στενοχωρείστε, {στενοχωρείσθε}
|
στενοχωρηθείτε, στενοχωρεθείτε
|
|
Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
Present participle➤
|
στενοχωρώντας ➤
|
—
|
Perfect participle➤
|
έχοντας στενοχωρήσει ➤
|
στενοχωρημένος/στενοχωρεμένος, -η, -ο ➤
|
|
Nonfinite form➤
|
στενοχωρήσει, στενοχωρέσει
|
στενοχωρηθεί, στενοχωρεθεί
|
|
|
Notes Appendix:Greek verbs
|
1. The passive forms with -ιέμαι, -ιόμουν are less formal but very common. 2. The forms with -χωρε- are slightly more colloquial. The forms with -χωρη- are standard. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|