From χαρακτήρ (kharaktḗr) + -ίζω (-ízō)
χᾰρακτηρίζω • (kharaktērízō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐχαρακτήρῐζον | ἐχαρακτήρῐζες | ἐχαρακτήρῐζε(ν) | ἐχαρακτηρῐ́ζετον | ἐχαρακτηρῐζέτην | ἐχαρακτηρῐ́ζομεν | ἐχαρακτηρῐ́ζετε | ἐχαρακτήρῐζον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐχαρακτηρῐζόμην | ἐχαρακτηρῐ́ζου | ἐχαρακτηρῐ́ζετο | ἐχαρακτηρῐ́ζεσθον | ἐχαρακτηρῐζέσθην | ἐχαρακτηρῐζόμεθᾰ | ἐχαρακτηρῐ́ζεσθε | ἐχαρακτηρῐ́ζοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐκεχαρακτηρῐ́κειν, ἐκεχαρακτηρῐ́κη |
ἐκεχαρακτηρῐ́κεις, ἐκεχαρακτηρῐ́κης |
ἐκεχαρακτηρῐ́κει(ν) | ἐκεχαρακτηρῐ́κετον | ἐκεχαρακτηρῐκέτην | ἐκεχαρακτηρῐ́κεμεν | ἐκεχαρακτηρῐ́κετε | ἐκεχαρακτηρῐ́κεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐκεχαρακτηρῐ́σμην | ἐκεχαρακτήρῐσο | ἐκεχαρακτήρῐστο | ἐκεχαρακτήρῐσθον | ἐκεχαρακτηρῐ́σθην | ἐκεχαρακτηρῐ́σμεθᾰ | ἐκεχαρακτήρῐσθε | ἐκεχαρακτηρῐ́δᾰτο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | χαρακτηρίσω | χαρακτηρίσεις | χαρακτηρίσει | χαρακτηρίσετον | χαρακτηρίσετον | χαρακτηρίσομεν | χαρακτηρίσετε | χαρακτηρίσουσῐ(ν) | ||||
optative | χαρακτηρίσοιμῐ | χαρακτηρίσοις | χαρακτηρίσοι | χαρακτηρίσοιτον | χαρακτηρισοίτην | χαρακτηρίσοιμεν | χαρακτηρίσοιτε | χαρακτηρίσοιεν | |||||
middle | indicative | χαρακτηρίσομαι | χαρακτηρίσῃ, χαρακτηρίσει |
χαρακτηρίσεται | χαρακτηρίσεσθον | χαρακτηρίσεσθον | χαρακτηρισόμεθᾰ | χαρακτηρίσεσθε | χαρακτηρίσονται | ||||
optative | χαρακτηρισοίμην | χαρακτηρίσοιο | χαρακτηρίσοιτο | χαρακτηρίσοισθον | χαρακτηρισοίσθην | χαρακτηρισοίμεθᾰ | χαρακτηρίσοισθε | χαρακτηρίσοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | χαρακτηρίσειν | χαρακτηρίσεσθαι | |||||||||||
participle | m | χαρακτηρίσων | χαρακτηρισόμενος | ||||||||||
f | χαρακτηρίσουσᾰ | χαρακτηρισομένη | |||||||||||
n | χαρακτηρῖσον | χαρακτηρισόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Learned borrowing from Koine Greek χαρακτηρίζω (kharaktērízō).[1] By surface analysis, χαρακτήρ (charaktír) + -ίζω (-ízo)
χαρακτηρίζω • (charaktirízo) (past χαρακτήρισα, passive χαρακτηρίζομαι, p‑past χαρακτηρίστηκα)