Inherited from Proto-Slavic *groxnǫti.
гро́хнуть • (gróxnutʹ) pf (imperfective гро́хать)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | гро́хнуть gróxnutʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | гро́хнувший gróxnuvšij |
passive | — | гро́хнутый gróxnutyj |
adverbial | — | гро́хнув gróxnuv, гро́хнувши gróxnuvši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | гро́хну gróxnu |
2nd singular (ты) | — | гро́хнешь gróxnešʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | гро́хнет gróxnet |
1st plural (мы) | — | гро́хнем gróxnem |
2nd plural (вы) | — | гро́хнете gróxnete |
3rd plural (они́) | — | гро́хнут gróxnut |
imperative | singular | plural |
гро́хни gróxni |
гро́хните gróxnite | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | гро́хнул gróxnul |
гро́хнули gróxnuli |
feminine (я/ты/она́) | гро́хнула gróxnula | |
neuter (оно́) | гро́хнуло gróxnulo |
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | гро́хнуть gróxnutʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | гро́хнувшій gróxnuvšij |
passive | — | гро́хнутый gróxnutyj |
adverbial | — | гро́хнувъ gróxnuv, гро́хнувши gróxnuvši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | гро́хну gróxnu |
2nd singular (ты) | — | гро́хнешь gróxnešʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | гро́хнетъ gróxnet |
1st plural (мы) | — | гро́хнемъ gróxnem |
2nd plural (вы) | — | гро́хнете gróxnete |
3rd plural (они́) | — | гро́хнутъ gróxnut |
imperative | singular | plural |
гро́хни gróxni |
гро́хните gróxnite | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | гро́хнулъ gróxnul |
гро́хнули gróxnuli |
feminine (я/ты/она́) | гро́хнула gróxnula | |
neuter (оно́) | гро́хнуло gróxnulo |