Inherited from Old East Slavic мѧкънꙋти (mękŭnuti), from Proto-Slavic *męknǫti.
м'я́кнути • (mʺjáknuty) impf (intransitive)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | м'я́кнути, м'я́кнуть mʺjáknuty, mʺjáknutʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | м'я́кнучи mʺjáknučy |
м'я́кнувши, м'я́кши mʺjáknuvšy, mʺjákšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
м'я́кну mʺjáknu |
бу́ду м'я́кнути, бу́ду м'я́кнуть, м'я́кнутиму búdu mʺjáknuty, búdu mʺjáknutʹ, mʺjáknutymu |
2nd singular ти |
м'я́кнеш mʺjákneš |
бу́деш м'я́кнути, бу́деш м'я́кнуть, м'я́кнутимеш búdeš mʺjáknuty, búdeš mʺjáknutʹ, mʺjáknutymeš |
3rd singular він / вона / воно |
м'я́кне mʺjákne |
бу́де м'я́кнути, бу́де м'я́кнуть, м'я́кнутиме búde mʺjáknuty, búde mʺjáknutʹ, mʺjáknutyme |
1st plural ми |
м'я́кнем, м'я́кнемо mʺjáknem, mʺjáknemo |
бу́демо м'я́кнути, бу́демо м'я́кнуть, м'я́кнутимемо, м'я́кнутимем búdemo mʺjáknuty, búdemo mʺjáknutʹ, mʺjáknutymemo, mʺjáknutymem |
2nd plural ви |
м'я́кнете mʺjáknete |
бу́дете м'я́кнути, бу́дете м'я́кнуть, м'я́кнутимете búdete mʺjáknuty, búdete mʺjáknutʹ, mʺjáknutymete |
3rd plural вони |
м'я́кнуть mʺjáknutʹ |
бу́дуть м'я́кнути, бу́дуть м'я́кнуть, м'я́кнутимуть búdutʹ mʺjáknuty, búdutʹ mʺjáknutʹ, mʺjáknutymutʹ |
imperative | singular | plural |
first-person | — | м'я́кнім, м'я́кнімо mʺjáknim, mʺjáknimo |
second-person | м'я́кни mʺjákny |
м'я́кніть mʺjáknitʹ |
past tense | singular | plural ми / ви / вони |
masculine я / ти / він |
м'я́кнув, м'як mʺjáknuv, mʺjak |
м'я́кли, м'я́кнули mʺjákly, mʺjáknuly |
feminine я / ти / вона |
м'я́кла, м'я́кнула mʺjákla, mʺjáknula | |
neuter воно |
м'я́кло, м'я́кнуло mʺjáklo, mʺjáknulo |