From па- (pa-) + віншава́ць (vinšavácʹ).
павіншава́ць • (pavinšavácʹ) pf (imperfective віншава́ць)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | павіншава́ць pavinšavácʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | павіншава́ны pavinšavány |
adverbial | — | павіншава́ўшы pavinšaváŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | павіншу́ю pavinšúju |
2nd singular ты |
— | павіншу́еш pavinšúješ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | павіншу́е pavinšúje |
1st plural мы |
— | павіншу́ем pavinšújem |
2nd plural вы |
— | павіншу́еце pavinšújecje |
3rd plural яны́ |
— | павіншу́юць pavinšújucʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | павіншу́й pavinšúj |
павіншу́йце pavinšújcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
павіншава́ў pavinšaváŭ |
павіншава́лі pavinšaváli |
feminine я / ты / яна́ |
павіншава́ла pavinšavála | |
neuter яно́ |
павіншава́ла pavinšavála |