From пры- (pry-) + віта́ць (vitácʹ).
прывіта́ць • (pryvitácʹ) pf (imperfective віта́ць)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | прывіта́ць pryvitácʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | прывіта́ны pryvitány |
adverbial | — | прывіта́ўшы pryvitáŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | прывіта́ю pryvitáju |
2nd singular ты |
— | прывіта́еш pryvitáješ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | прывіта́е pryvitáje |
1st plural мы |
— | прывіта́ем pryvitájem |
2nd plural вы |
— | прывіта́еце pryvitájecje |
3rd plural яны́ |
— | прывіта́юць pryvitájucʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | прывіта́й pryvitáj |
прывіта́йце pryvitájcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
прывіта́ў pryvitáŭ |
прывіта́лі pryvitáli |
feminine я / ты / яна́ |
прывіта́ла pryvitála | |
neuter яно́ |
прывіта́ла pryvitála |