From сон (son, “sleep”), by analogy with Со́ня (Sónja, “Sonya”), a diminutive of Со́фья (Sófʹja).
со́ня • (sónja) m anim or f anim (genitive со́ни, nominative plural со́ни, genitive plural сонь or со́ней)
Per Vasmer, from сон (son, “sleep”), by analogy with Со́ня (Sónja, “Sonya”), a diminutive of Софі́я (Sofíja).
со́ня • (sónja) m pers or f pers (genitive со́ні, nominative plural со́ні, genitive plural сонь)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | со́ня sónja |
со́ні sóni |
genitive | со́ні sóni |
сонь sonʹ |
dative | со́ні sóni |
со́ням sónjam |
accusative | со́ню sónju |
сонь sonʹ |
instrumental | со́нею sóneju |
со́нями sónjamy |
locative | со́ні sóni |
со́нях sónjax |
vocative | со́не sóne |
со́ні sóni |
со́ня • (sónja) f animal (genitive со́ні, nominative plural со́ні, genitive plural сонь)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | со́ня sónja |
со́ні sóni |
genitive | со́ні sóni |
сонь sonʹ |
dative | со́ні sóni |
со́ням sónjam |
accusative | со́ню sónju |
со́ні, сонь sóni, sonʹ |
instrumental | со́нею sóneju |
со́нями sónjamy |
locative | со́ні sóni |
со́нях sónjax |
vocative | со́не sóne |
со́ні sóni |