Hello, you have come here looking for the meaning of the word
բեկտել. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
բեկտել, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
բեկտել in singular and plural. Everything you need to know about the word
բեկտել you have here. The definition of the word
բեկտել will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
բեկտել, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Armenian
Etymology
From Old Armenian բեկտել (bektel), infinitive of բեկտեմ (bektem); see it for more.
Pronunciation
Verb
բեկտել • (bektel)
- (transitive) to break to pieces, to break
Declension
Conjugation
infinitive
|
բեկտել (bektel)
|
imperfective converb
|
բեկտում (bektum)
|
passive
|
բեկտվել (bektvel)
|
simultaneous converb
|
բեկտելիս (bektelis)
|
causative
|
—
|
perfective converb
|
բեկտել (bektel)
|
aorist stem
|
բեկտ- (bekt-)
|
future converb I
|
բեկտելու (bektelu)
|
resultative participle
|
բեկտած (bektac)
|
future converb II
|
բեկտելիք (bektelikʻ)
|
subject participle
|
բեկտող (bektoġ)
|
connegative converb
|
բեկտի (bekti)
|
person
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
indicative
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
բեկտում եմ (bektum em)
|
բեկտում ես (bektum es)
|
բեկտում է (bektum ē)
|
բեկտում ենք (bektum enkʻ)
|
բեկտում եք (bektum ekʻ)
|
բեկտում են (bektum en)
|
past imperfective
|
բեկտում էի (bektum ēi)
|
բեկտում էիր (bektum ēir)
|
բեկտում էր (bektum ēr)
|
բեկտում էինք (bektum ēinkʻ)
|
բեկտում էիք (bektum ēikʻ)
|
բեկտում էին (bektum ēin)
|
future
|
բեկտելու եմ (bektelu em)
|
բեկտելու ես (bektelu es)
|
բեկտելու է (bektelu ē)
|
բեկտելու ենք (bektelu enkʻ)
|
բեկտելու եք (bektelu ekʻ)
|
բեկտելու են (bektelu en)
|
past future
|
բեկտելու էի (bektelu ēi)
|
բեկտելու էիր (bektelu ēir)
|
բեկտելու էր (bektelu ēr)
|
բեկտելու էինք (bektelu ēinkʻ)
|
բեկտելու էիք (bektelu ēikʻ)
|
բեկտելու էին (bektelu ēin)
|
present perfect
|
բեկտել եմ (bektel em)
|
բեկտել ես (bektel es)
|
բեկտել է (bektel ē)
|
բեկտել ենք (bektel enkʻ)
|
բեկտել եք (bektel ekʻ)
|
բեկտել են (bektel en)
|
pluperfect
|
բեկտել էի (bektel ēi)
|
բեկտել էիր (bektel ēir)
|
բեկտել էր (bektel ēr)
|
բեկտել էինք (bektel ēinkʻ)
|
բեկտել էիք (bektel ēikʻ)
|
բեկտել էին (bektel ēin)
|
aorist (past perfective)
|
բեկտեցի, բեկտի* (bektecʻi, bekti*)
|
բեկտեցիր, բեկտիր* (bektecʻir, bektir*)
|
բեկտեց (bektecʻ)
|
բեկտեցինք, բեկտինք* (bektecʻinkʻ, bektinkʻ*)
|
բեկտեցիք, բեկտիք* (bektecʻikʻ, bektikʻ*)
|
բեկտեցին, բեկտին* (bektecʻin, bektin*)
|
subjunctive
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
բեկտեմ (bektem)
|
բեկտես (bektes)
|
բեկտի (bekti)
|
բեկտենք (bektenkʻ)
|
բեկտեք (bektekʻ)
|
բեկտեն (bekten)
|
past
|
բեկտեի (bektei)
|
բեկտեիր (bekteir)
|
բեկտեր (bekter)
|
բեկտեինք (bekteinkʻ)
|
բեկտեիք (bekteikʻ)
|
բեկտեին (bektein)
|
conditional
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
future
|
կբեկտեմ (kbektem)
|
կբեկտես (kbektes)
|
կբեկտի (kbekti)
|
կբեկտենք (kbektenkʻ)
|
կբեկտեք (kbektekʻ)
|
կբեկտեն (kbekten)
|
past
|
կբեկտեի (kbektei)
|
կբեկտեիր (kbekteir)
|
կբեկտեր (kbekter)
|
կբեկտեինք (kbekteinkʻ)
|
կբեկտեիք (kbekteikʻ)
|
կբեկտեին (kbektein)
|
imperative
|
|
—
|
(դու)
|
—
|
—
|
(դուք)
|
—
|
|
—
|
բեկտի՛ր, բեկտի՛* (bektír, bektí*)
|
—
|
—
|
բեկտե՛ք, բեկտեցե՛ք** (bektékʻ, bektecʻékʻ**)
|
—
|
*colloquial **dated
|
infinitive
|
չբեկտել (čʻbektel)
|
resultative participle
|
չբեկտած (čʻbektac)
|
subject participle
|
չբեկտող (čʻbektoġ)
|
person
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
indicative
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
չեմ բեկտում (čʻem bektum)
|
չես բեկտում (čʻes bektum)
|
չի բեկտում (čʻi bektum)
|
չենք բեկտում (čʻenkʻ bektum)
|
չեք բեկտում (čʻekʻ bektum)
|
չեն բեկտում (čʻen bektum)
|
past imperfective
|
չէի բեկտում (čʻēi bektum)
|
չէիր բեկտում (čʻēir bektum)
|
չէր բեկտում (čʻēr bektum)
|
չէինք բեկտում (čʻēinkʻ bektum)
|
չէիք բեկտում (čʻēikʻ bektum)
|
չէին բեկտում (čʻēin bektum)
|
future
|
չեմ բեկտելու (čʻem bektelu)
|
չես բեկտելու (čʻes bektelu)
|
չի բեկտելու (čʻi bektelu)
|
չենք բեկտելու (čʻenkʻ bektelu)
|
չեք բեկտելու (čʻekʻ bektelu)
|
չեն բեկտելու (čʻen bektelu)
|
past future
|
չէի բեկտելու (čʻēi bektelu)
|
չէիր բեկտելու (čʻēir bektelu)
|
չէր բեկտելու (čʻēr bektelu)
|
չէինք բեկտելու (čʻēinkʻ bektelu)
|
չէիք բեկտելու (čʻēikʻ bektelu)
|
չէին բեկտելու (čʻēin bektelu)
|
present perfect
|
չեմ բեկտել (čʻem bektel)
|
չես բեկտել (čʻes bektel)
|
չի բեկտել (čʻi bektel)
|
չենք բեկտել (čʻenkʻ bektel)
|
չեք բեկտել (čʻekʻ bektel)
|
չեն բեկտել (čʻen bektel)
|
pluperfect
|
չէի բեկտել (čʻēi bektel)
|
չէիր բեկտել (čʻēir bektel)
|
չէր բեկտել (čʻēr bektel)
|
չէինք բեկտել (čʻēinkʻ bektel)
|
չէիք բեկտել (čʻēikʻ bektel)
|
չէին բեկտել (čʻēin bektel)
|
aorist (past perfective)
|
չբեկտեցի, չբեկտի* (čʻbektecʻi, čʻbekti*)
|
չբեկտեցիր, չբեկտիր* (čʻbektecʻir, čʻbektir*)
|
չբեկտեց (čʻbektecʻ)
|
չբեկտեցինք, չբեկտինք* (čʻbektecʻinkʻ, čʻbektinkʻ*)
|
չբեկտեցիք, չբեկտիք* (čʻbektecʻikʻ, čʻbektikʻ*)
|
չբեկտեցին, չբեկտին* (čʻbektecʻin, čʻbektin*)
|
subjunctive
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
չբեկտեմ (čʻbektem)
|
չբեկտես (čʻbektes)
|
չբեկտի (čʻbekti)
|
չբեկտենք (čʻbektenkʻ)
|
չբեկտեք (čʻbektekʻ)
|
չբեկտեն (čʻbekten)
|
past
|
չբեկտեի (čʻbektei)
|
չբեկտեիր (čʻbekteir)
|
չբեկտեր (čʻbekter)
|
չբեկտեինք (čʻbekteinkʻ)
|
չբեկտեիք (čʻbekteikʻ)
|
չբեկտեին (čʻbektein)
|
conditional
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
future
|
չեմ բեկտի (čʻem bekti)
|
չես բեկտի (čʻes bekti)
|
չի բեկտի (čʻi bekti)
|
չենք բեկտի (čʻenkʻ bekti)
|
չեք բեկտի (čʻekʻ bekti)
|
չեն բեկտի (čʻen bekti)
|
past
|
չէի բեկտի (čʻēi bekti)
|
չէիր բեկտի (čʻēir bekti)
|
չէր բեկտի (čʻēr bekti)
|
չէինք բեկտի (čʻēinkʻ bekti)
|
չէիք բեկտի (čʻēikʻ bekti)
|
չէին բեկտի (čʻēin bekti)
|
imperative
|
|
—
|
(դու)
|
—
|
—
|
(դուք)
|
—
|
|
—
|
մի՛ բեկտիր, մի՛ բեկտի* (mí bektir, mí bekti*)
|
—
|
—
|
մի՛ բեկտեք, մի՛ բեկտեցեք** (mí bektekʻ, mí bektecʻekʻ**)
|
—
|
*colloquial **dated
|
Old Armenian
Verb
բեկտել • (bektel)
- infinitive of բեկտեմ (bektem)
Declension
o-type
|
singular (uncountable)
|
nominative
|
բեկտել (bektel)
|
genitive
|
բեկտելոյ (bekteloy)
|
dative
|
բեկտելոյ (bekteloy)
|
accusative
|
բեկտել (bektel)
|
ablative
|
բեկտելոյ (bekteloy)
|
instrumental
|
բեկտելով (bektelov)
|
locative
|
բեկտել (bektel)
|