From Iranian *daβ(a)čan. Compare դաւ (daw) and -ճան (-čan).
դաւաճան • (dawačan)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | դաւաճան (dawačan) | դաւաճանք (dawačankʻ) |
genitive | դաւաճանի (dawačani) | դաւաճանաց (dawačanacʻ) |
dative | դաւաճանի (dawačani) | դաւաճանաց (dawačanacʻ) |
accusative | դաւաճան (dawačan) | դաւաճանս (dawačans) |
ablative | դաւաճանէ (dawačanē) | դաւաճանաց (dawačanacʻ) |
instrumental | դաւաճանաւ (dawačanaw) | դաւաճանաւք = դաւաճանօք (dawačanawkʻ = dawačanōkʻ) |
locative | դաւաճանի (dawačani) | դաւաճանս (dawačans) |
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | դաւաճան (dawačan) | դաւաճանք (dawačankʻ) |
genitive | դաւաճանի (dawačani) | դաւաճանից (dawačanicʻ) |
dative | դաւաճանի (dawačani) | դաւաճանից (dawačanicʻ) |
accusative | դաւաճան (dawačan) | դաւաճանս (dawačans) |
ablative | դաւաճանէ (dawačanē) | դաւաճանից (dawačanicʻ) |
instrumental | դաւաճանիւ (dawačaniw) | դաւաճանիւք (dawačaniwkʻ) |
locative | դաւաճանի (dawačani) | դաւաճանս (dawačans) |
post-classical