From հաճ (hač).
հաճիմ • (hačim) (aorist indicative հաճեցայ)
| infinitive | հաճել, հաճիլ* (hačel, hačil*) | participle | հաճեցեալ, հաճեալ (hačecʻeal, hačeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | հաճեցուցանեմ (hačecʻucʻanem) | aorist stem | հաճեց- (hačecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հաճիմ (hačim) | հաճիս (hačis) | հաճի (hači) | հաճիմք (hačimkʻ) | հաճիք (hačikʻ) | հաճին (hačin) | |
| imperfect | հաճէի (hačēi) | հաճէիր (hačēir) | հաճէր, հաճիւր (hačēr, hačiwr) | հաճէաք (hačēakʻ) | հաճէիք (hačēikʻ) | հաճէին (hačēin) | |
| aorist | հաճեցայ (hačecʻay) | հաճեցար (hačecʻar) | հաճեցաւ (hačecʻaw) | հաճեցաք (hačecʻakʻ) | հաճեցայք (hačecʻaykʻ) | հաճեցան (hačecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հաճիցիմ (hačicʻim) | հաճիցիս (hačicʻis) | հաճիցի (hačicʻi) | հաճիցիմք (hačicʻimkʻ) | հաճիցիք (hačicʻikʻ) | հաճիցին (hačicʻin) | |
| aorist | հաճեցայց (hačecʻaycʻ) | հաճեսցիս (hačescʻis) | հաճեսցի (hačescʻi) | հաճեսցուք (hačescʻukʻ) | հաճեսջիք (hačesǰikʻ) | հաճեսցին (hačescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հաճեա՛ց, հաճեա՛ (hačeácʻ, hačeá) | — | — | հաճեցարո՛ւք (hačecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | հաճեսջի՛ր (hačesǰír) | — | — | հաճեսջի՛ք (hačesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հաճիր (mí hačir) | — | — | մի՛ հաճիք (mí hačikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||