Root |
---|
ف ت ح (f t ḥ) |
17 terms |
Derived from the active participle of فَتَحَ (fataḥa, “to open, to conquer”).
فَاتِح • (fātiḥ) m
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | فَاتِح fātiḥ |
الْفَاتِح al-fātiḥ |
فَاتِح fātiḥ |
Nominative | فَاتِحٌ fātiḥun |
الْفَاتِحُ al-fātiḥu |
فَاتِحُ fātiḥu |
Accusative | فَاتِحًا fātiḥan |
الْفَاتِحَ al-fātiḥa |
فَاتِحَ fātiḥa |
Genitive | فَاتِحٍ fātiḥin |
الْفَاتِحِ al-fātiḥi |
فَاتِحِ fātiḥi |
فَاتِح • (fātiḥ) (feminine فَاتِحَة (fātiḥa), elative أَفْتَح (ʔaftaḥ))
Singular | Masculine | Feminine | ||
---|---|---|---|---|
basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | فَاتِح fātiḥ |
الْفَاتِح al-fātiḥ |
فَاتِحَة fātiḥa |
الْفَاتِحَة al-fātiḥa |
Nominative | فَاتِحٌ fātiḥun |
الْفَاتِحُ al-fātiḥu |
فَاتِحَةٌ fātiḥatun |
الْفَاتِحَةُ al-fātiḥatu |
Accusative | فَاتِحًا fātiḥan |
الْفَاتِحَ al-fātiḥa |
فَاتِحَةً fātiḥatan |
الْفَاتِحَةَ al-fātiḥata |
Genitive | فَاتِحٍ fātiḥin |
الْفَاتِحِ al-fātiḥi |
فَاتِحَةٍ fātiḥatin |
الْفَاتِحَةِ al-fātiḥati |
Dual | Masculine | Feminine | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | فَاتِحَيْن fātiḥayn |
الْفَاتِحَيْن al-fātiḥayn |
فَاتِحَتَيْن fātiḥatayn |
الْفَاتِحَتَيْن al-fātiḥatayn |
Nominative | فَاتِحَانِ fātiḥāni |
الْفَاتِحَانِ al-fātiḥāni |
فَاتِحَتَانِ fātiḥatāni |
الْفَاتِحَتَانِ al-fātiḥatāni |
Accusative | فَاتِحَيْنِ fātiḥayni |
الْفَاتِحَيْنِ al-fātiḥayni |
فَاتِحَتَيْنِ fātiḥatayni |
الْفَاتِحَتَيْنِ al-fātiḥatayni |
Genitive | فَاتِحَيْنِ fātiḥayni |
الْفَاتِحَيْنِ al-fātiḥayni |
فَاتِحَتَيْنِ fātiḥatayni |
الْفَاتِحَتَيْنِ al-fātiḥatayni |
Plural | Masculine | Feminine | ||
sound masculine plural | sound feminine plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | فَاتِحِين fātiḥīn |
الْفَاتِحِين al-fātiḥīn |
فَاتِحَات fātiḥāt |
الْفَاتِحَات al-fātiḥāt |
Nominative | فَاتِحُونَ fātiḥūna |
الْفَاتِحُونَ al-fātiḥūna |
فَاتِحَاتٌ fātiḥātun |
الْفَاتِحَاتُ al-fātiḥātu |
Accusative | فَاتِحِينَ fātiḥīna |
الْفَاتِحِينَ al-fātiḥīna |
فَاتِحَاتٍ fātiḥātin |
الْفَاتِحَاتِ al-fātiḥāti |
Genitive | فَاتِحِينَ fātiḥīna |
الْفَاتِحِينَ al-fātiḥīna |
فَاتِحَاتٍ fātiḥātin |
الْفَاتِحَاتِ al-fātiḥāti |
فَاتَحَ • (fātaḥa) III (non-past يُفَاتِحُ (yufātiḥu), verbal noun مُفَاتَحَة (mufātaḥa)) (transitive)
verbal noun الْمَصْدَر |
مُفَاتَحَة mufātaḥa | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُفَاتِح mufātiḥ | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مُفَاتَح mufātaḥ | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | فَاتَحْتُ fātaḥtu |
فَاتَحْتَ fātaḥta |
فَاتَحَ fātaḥa |
فَاتَحْتُمَا fātaḥtumā |
فَاتَحَا fātaḥā |
فَاتَحْنَا fātaḥnā |
فَاتَحْتُمْ fātaḥtum |
فَاتَحُوا fātaḥū | |||
f | فَاتَحْتِ fātaḥti |
فَاتَحَتْ fātaḥat |
فَاتَحَتَا fātaḥatā |
فَاتَحْتُنَّ fātaḥtunna |
فَاتَحْنَ fātaḥna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أُفَاتِحُ ʔufātiḥu |
تُفَاتِحُ tufātiḥu |
يُفَاتِحُ yufātiḥu |
تُفَاتِحَانِ tufātiḥāni |
يُفَاتِحَانِ yufātiḥāni |
نُفَاتِحُ nufātiḥu |
تُفَاتِحُونَ tufātiḥūna |
يُفَاتِحُونَ yufātiḥūna | |||
f | تُفَاتِحِينَ tufātiḥīna |
تُفَاتِحُ tufātiḥu |
تُفَاتِحَانِ tufātiḥāni |
تُفَاتِحْنَ tufātiḥna |
يُفَاتِحْنَ yufātiḥna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أُفَاتِحَ ʔufātiḥa |
تُفَاتِحَ tufātiḥa |
يُفَاتِحَ yufātiḥa |
تُفَاتِحَا tufātiḥā |
يُفَاتِحَا yufātiḥā |
نُفَاتِحَ nufātiḥa |
تُفَاتِحُوا tufātiḥū |
يُفَاتِحُوا yufātiḥū | |||
f | تُفَاتِحِي tufātiḥī |
تُفَاتِحَ tufātiḥa |
تُفَاتِحَا tufātiḥā |
تُفَاتِحْنَ tufātiḥna |
يُفَاتِحْنَ yufātiḥna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أُفَاتِحْ ʔufātiḥ |
تُفَاتِحْ tufātiḥ |
يُفَاتِحْ yufātiḥ |
تُفَاتِحَا tufātiḥā |
يُفَاتِحَا yufātiḥā |
نُفَاتِحْ nufātiḥ |
تُفَاتِحُوا tufātiḥū |
يُفَاتِحُوا yufātiḥū | |||
f | تُفَاتِحِي tufātiḥī |
تُفَاتِحْ tufātiḥ |
تُفَاتِحَا tufātiḥā |
تُفَاتِحْنَ tufātiḥna |
يُفَاتِحْنَ yufātiḥna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | فَاتِحْ fātiḥ |
فَاتِحَا fātiḥā |
فَاتِحُوا fātiḥū |
||||||||
f | فَاتِحِي fātiḥī |
فَاتِحْنَ fātiḥna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | فُوتِحْتُ fūtiḥtu |
فُوتِحْتَ fūtiḥta |
فُوتِحَ fūtiḥa |
فُوتِحْتُمَا fūtiḥtumā |
فُوتِحَا fūtiḥā |
فُوتِحْنَا fūtiḥnā |
فُوتِحْتُمْ fūtiḥtum |
فُوتِحُوا fūtiḥū | |||
f | فُوتِحْتِ fūtiḥti |
فُوتِحَتْ fūtiḥat |
فُوتِحَتَا fūtiḥatā |
فُوتِحْتُنَّ fūtiḥtunna |
فُوتِحْنَ fūtiḥna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أُفَاتَحُ ʔufātaḥu |
تُفَاتَحُ tufātaḥu |
يُفَاتَحُ yufātaḥu |
تُفَاتَحَانِ tufātaḥāni |
يُفَاتَحَانِ yufātaḥāni |
نُفَاتَحُ nufātaḥu |
تُفَاتَحُونَ tufātaḥūna |
يُفَاتَحُونَ yufātaḥūna | |||
f | تُفَاتَحِينَ tufātaḥīna |
تُفَاتَحُ tufātaḥu |
تُفَاتَحَانِ tufātaḥāni |
تُفَاتَحْنَ tufātaḥna |
يُفَاتَحْنَ yufātaḥna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أُفَاتَحَ ʔufātaḥa |
تُفَاتَحَ tufātaḥa |
يُفَاتَحَ yufātaḥa |
تُفَاتَحَا tufātaḥā |
يُفَاتَحَا yufātaḥā |
نُفَاتَحَ nufātaḥa |
تُفَاتَحُوا tufātaḥū |
يُفَاتَحُوا yufātaḥū | |||
f | تُفَاتَحِي tufātaḥī |
تُفَاتَحَ tufātaḥa |
تُفَاتَحَا tufātaḥā |
تُفَاتَحْنَ tufātaḥna |
يُفَاتَحْنَ yufātaḥna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أُفَاتَحْ ʔufātaḥ |
تُفَاتَحْ tufātaḥ |
يُفَاتَحْ yufātaḥ |
تُفَاتَحَا tufātaḥā |
يُفَاتَحَا yufātaḥā |
نُفَاتَحْ nufātaḥ |
تُفَاتَحُوا tufātaḥū |
يُفَاتَحُوا yufātaḥū | |||
f | تُفَاتَحِي tufātaḥī |
تُفَاتَحْ tufātaḥ |
تُفَاتَحَا tufātaḥā |
تُفَاتَحْنَ tufātaḥna |
يُفَاتَحْنَ yufātaḥna |
Borrowed from Arabic فَاتِح (fātiḥ).
Readings | |
---|---|
Classical reading? | fātih |
Dari reading? | fāteh |
Iranian reading? | fâteh |
Tajik reading? | foteh |
فاتح • (fâteh)
فاتح • (fâteh)
فاتح • (fâteh)
Root |
---|
ف ت ح |
5 terms |
From Arabic فَاتِح (fātiḥ). Equivalent to the active participle of فتح (fataḥ, “to open”).
فاتح • (fāteḥ) (feminine فاتحة (fātḥe), masculine plural فاتحين (fātḥīn), elative أفتح (ʔaftaḥ))