کران (kran)
infinitive | کران kran |
past stem | کرا kra |
present stem | کرێ krê | |
---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | من | تۆ | ئەو | ئێمە | ئێوە | ئەوان |
simple past |
کرام kram |
کرات krat |
کرای kray |
کرامان kraman |
کراتان kratan |
کرایان krayan |
present | دەکرێم dekrêm |
دەکرێیت dekrêyt |
دەکرێت dekrêt |
دەکرێین dekrêyn |
دەکرێن dekrên | |
past imperfect (habitual, progressive) |
دەمکرا demkra |
دەتکرا detkra |
دەیکرا deykra |
دەمانکرا demankra |
دەتانکرا detankra |
دەیانکرا deyankra |
past progressive |
خەریک بووم دەمکرا xerîk bûm demkra |
خەریک بووی دەتکرا xerîk bûy detkra |
خەریک بوو دەیکرا xerîk bû deykra |
خەریک بووین دەمانکرا xerîk bûyn demankra |
خەریک بوون دەتانکرا xerîk bûn detankra |
خەریک بوون دەیانکرا xerîk bûn deyankra |
present progressive |
خەریکِم دەکرێم xerîkim dekrêm |
خەریکی دەکرێیت xerîkî dekrêyt |
خەریکە دەکرێت xerîke dekrêt |
خەریکین دەکرێین xerîkîn dekrêyn |
خەریکِن دەکرێن xerîkin dekrên | |
past perfect |
کرابووم krabûm |
کرابووت krabût |
کرابووی krabûy |
کرابوومان krabûman |
کرابووتان krabûtan |
کرابوویان krabûyan |
present perfect |
کراومە krawme |
کراوتە krawte |
کراویە krawye |
کراومانە krawmane |
کراوتانە krawtane |
کراویانە krawyane |
subjunctive | من | تۆ | ئەو | ئێمە | ئێوە | ئەوان |
past | کرابێتِم krabêtim |
کرابێتِت krabêtit |
کرابێتی krabêtî |
کرابێتمان krabêtman |
کرابێتتان krabêttan |
کرابێتیان krabêtyan |
present | بِکرێم bikrêm |
بِکرێیت bikrêyt |
بِکرێت bikrêt |
بِکرێین bikrêyn |
بِکرێن bikrên | |
imperative | — | تۆ | — | ئێمە | ئێوە | — |
بِکرێە bikrêe |
بِکرێین bikrêyn |
بِکرێن bikrên |
Inherited from Middle Persian (klʾn' /karān/), from Proto-Iranian *karana- (“edge, border, limit”), probably a nominal derivative of either Proto-Iranian *kar- (“to draw a line, furrow”) or Proto-Iranian *kar- (“to cut, carve”). The former *kar- is from Proto-Indo-European *kʷel- (“to move, revolve”), and the latter from Proto-Indo-European *(s)ker- (“to turn, bend”). Compare Avestan 𐬐𐬀𐬭𐬀𐬥 (karan, “border, edge”), Ancient Greek κορωνός (korōnós, “curved, crooked”), and کِنار (kenâr, “side”), a metathesized form.[1]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | karān |
Dari reading? | karān |
Iranian reading? | karân |
Tajik reading? | karon |
کران • (karân)