असाधारण

Hello, you have come here looking for the meaning of the word असाधारण. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word असाधारण, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say असाधारण in singular and plural. Everything you need to know about the word असाधारण you have here. The definition of the word असाधारण will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofअसाधारण, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit असाधारण (asādhāraṇa).

Pronunciation

  • (Delhi) IPA(key): /ə.sɑː.d̪ʱɑː.ɾəɳ/,

Adjective

असाधारण • (asādhāraṇ) (indeclinable)

  1. extraordinary, special
    Synonym: विशेष (viśeṣ)
    Antonym: साधारण (sādhāraṇ)
    असाधारण सुंदरता ― asādhāraṇ sundartā ― extraordinary beauty
  2. uncommon, unusual
    Synonym: ग़ैर-मामूली (ġair-māmūlī)
    Antonym: साधारण (sādhāraṇ)

Sanskrit

Etymology

Compounded from अ- (a-, “not”) +‎ साधारण (sādhāraṇa, “common”).

Pronunciation

Adjective

असाधारण • (asādhāraṇa) stem

  1. special, not common
    Synonym: विशेष (viśeṣa)
    Antonyms: सामान्य (sāmānya), साधारण (sādhāraṇa)

Declension

Masculine a-stem declension of असाधारण (asādhāraṇa)
Singular Dual Plural
Nominative असाधारणः
asādhāraṇaḥ 		असाधारणौ / असाधारणा¹
asādhāraṇau / asādhāraṇā¹ 		असाधारणाः / असाधारणासः¹
asādhāraṇāḥ / asādhāraṇāsaḥ¹
Vocative असाधारण
asādhāraṇa 		असाधारणौ / असाधारणा¹
asādhāraṇau / asādhāraṇā¹ 		असाधारणाः / असाधारणासः¹
asādhāraṇāḥ / asādhāraṇāsaḥ¹
Accusative असाधारणम्
asādhāraṇam 		असाधारणौ / असाधारणा¹
asādhāraṇau / asādhāraṇā¹ 		असाधारणान्
asādhāraṇān
Instrumental असाधारणेन
asādhāraṇena 		असाधारणाभ्याम्
asādhāraṇābhyām 		असाधारणैः / असाधारणेभिः¹
asādhāraṇaiḥ / asādhāraṇebhiḥ¹
Dative असाधारणाय
asādhāraṇāya 		असाधारणाभ्याम्
asādhāraṇābhyām 		असाधारणेभ्यः
asādhāraṇebhyaḥ
Ablative असाधारणात्
asādhāraṇāt 		असाधारणाभ्याम्
asādhāraṇābhyām 		असाधारणेभ्यः
asādhāraṇebhyaḥ
Genitive असाधारणस्य
asādhāraṇasya 		असाधारणयोः
asādhāraṇayoḥ 		असाधारणानाम्
asādhāraṇānām
Locative असाधारणे
asādhāraṇe 		असाधारणयोः
asādhāraṇayoḥ 		असाधारणेषु
asādhāraṇeṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of असाधारणा (asādhāraṇā)
Singular Dual Plural
Nominative असाधारणा
asādhāraṇā 		असाधारणे
asādhāraṇe 		असाधारणाः
asādhāraṇāḥ
Vocative असाधारणे
asādhāraṇe 		असाधारणे
asādhāraṇe 		असाधारणाः
asādhāraṇāḥ
Accusative असाधारणाम्
asādhāraṇām 		असाधारणे
asādhāraṇe 		असाधारणाः
asādhāraṇāḥ
Instrumental असाधारणया / असाधारणा¹
asādhāraṇayā / asādhāraṇā¹ 		असाधारणाभ्याम्
asādhāraṇābhyām 		असाधारणाभिः
asādhāraṇābhiḥ
Dative असाधारणायै
asādhāraṇāyai 		असाधारणाभ्याम्
asādhāraṇābhyām 		असाधारणाभ्यः
asādhāraṇābhyaḥ
Ablative असाधारणायाः / असाधारणायै²
asādhāraṇāyāḥ / asādhāraṇāyai² 		असाधारणाभ्याम्
asādhāraṇābhyām 		असाधारणाभ्यः
asādhāraṇābhyaḥ
Genitive असाधारणायाः / असाधारणायै²
asādhāraṇāyāḥ / asādhāraṇāyai² 		असाधारणयोः
asādhāraṇayoḥ 		असाधारणानाम्
asādhāraṇānām
Locative असाधारणायाम्
asādhāraṇāyām 		असाधारणयोः
asādhāraṇayoḥ 		असाधारणासु
asādhāraṇāsu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of असाधारण (asādhāraṇa)
Singular Dual Plural
Nominative असाधारणम्
asādhāraṇam 		असाधारणे
asādhāraṇe 		असाधारणानि / असाधारणा¹
asādhāraṇāni / asādhāraṇā¹
Vocative असाधारण
asādhāraṇa 		असाधारणे
asādhāraṇe 		असाधारणानि / असाधारणा¹
asādhāraṇāni / asādhāraṇā¹
Accusative असाधारणम्
asādhāraṇam 		असाधारणे
asādhāraṇe 		असाधारणानि / असाधारणा¹
asādhāraṇāni / asādhāraṇā¹
Instrumental असाधारणेन
asādhāraṇena 		असाधारणाभ्याम्
asādhāraṇābhyām 		असाधारणैः / असाधारणेभिः¹
asādhāraṇaiḥ / asādhāraṇebhiḥ¹
Dative असाधारणाय
asādhāraṇāya 		असाधारणाभ्याम्
asādhāraṇābhyām 		असाधारणेभ्यः
asādhāraṇebhyaḥ
Ablative असाधारणात्
asādhāraṇāt 		असाधारणाभ्याम्
asādhāraṇābhyām 		असाधारणेभ्यः
asādhāraṇebhyaḥ
Genitive असाधारणस्य
asādhāraṇasya 		असाधारणयोः
asādhāraṇayoḥ 		असाधारणानाम्
asādhāraṇānām
Locative असाधारणे
asādhāraṇe 		असाधारणयोः
asādhāraṇayoḥ 		असाधारणेषु
asādhāraṇeṣu
Notes
  • ¹Vedic

References

Wikious
Boobota
Sagapedia