From Proto-Indo-Iranian *dʰrúkš ~ *dʰrúǰʰás (“deceit, offence”), from Proto-Indo-European *dʰréwgʰ-s ~ *dʰrugʰ-és, from *dʰrewgʰ- (“to deceive, mislead”). Cognate with Avestan 𐬛𐬭𐬎𐬘 (druj, “lie”).
द्रुह् • (drúh) stem, f
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | ध्रुक् (dhrúk) | द्रुहौ (drúhau) द्रुहा¹ (drúhā¹) |
द्रुहः (drúhaḥ) |
vocative | ध्रुक् (dhrúk) | द्रुहौ (drúhau) द्रुहा¹ (drúhā¹) |
द्रुहः (drúhaḥ) |
accusative | द्रुहम् (drúham) | द्रुहौ (drúhau) द्रुहा¹ (drúhā¹) |
द्रुहः (drúhaḥ) |
instrumental | द्रुहा (druhā́) | ध्रुग्भ्याम् (dhrugbhyā́m) | ध्रुग्भिः (dhrugbhíḥ) |
dative | द्रुहे (druhé) | ध्रुग्भ्याम् (dhrugbhyā́m) | ध्रुग्भ्यः (dhrugbhyáḥ) |
ablative | द्रुहः (druháḥ) | ध्रुग्भ्याम् (dhrugbhyā́m) | ध्रुग्भ्यः (dhrugbhyáḥ) |
genitive | द्रुहः (druháḥ) | द्रुहोः (druhóḥ) | द्रुहाम् (druhā́m) |
locative | द्रुहि (druhí) | द्रुहोः (druhóḥ) | ध्रुक्षु (dhrukṣú) |
From Proto-Indo-European *dʰrewgʰ- (“to deceive, mislead”). Cognate with German trügen.
द्रुह् • (druh)