Borrowed from Sanskrit मूर्छा (mūrchā).
मूर्छा • (mūrchā) f
From the root मूर्छ् (mūrch) + -आ (-ā).
मूर्छा • (mūrchā) stem, f
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | मूर्छा (mūrchā) | मूर्छे (mūrche) | मूर्छाः (mūrchāḥ) |
vocative | मूर्छे (mūrche) | मूर्छे (mūrche) | मूर्छाः (mūrchāḥ) |
accusative | मूर्छाम् (mūrchām) | मूर्छे (mūrche) | मूर्छाः (mūrchāḥ) |
instrumental | मूर्छया (mūrchayā) मूर्छा¹ (mūrchā¹) |
मूर्छाभ्याम् (mūrchābhyām) | मूर्छाभिः (mūrchābhiḥ) |
dative | मूर्छायै (mūrchāyai) | मूर्छाभ्याम् (mūrchābhyām) | मूर्छाभ्यः (mūrchābhyaḥ) |
ablative | मूर्छायाः (mūrchāyāḥ) मूर्छायै² (mūrchāyai²) |
मूर्छाभ्याम् (mūrchābhyām) | मूर्छाभ्यः (mūrchābhyaḥ) |
genitive | मूर्छायाः (mūrchāyāḥ) मूर्छायै² (mūrchāyai²) |
मूर्छयोः (mūrchayoḥ) | मूर्छानाम् (mūrchānām) |
locative | मूर्छायाम् (mūrchāyām) | मूर्छयोः (mūrchayoḥ) | मूर्छासु (mūrchāsu) |