विराम • (virām) m
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
विराम • (virāma) stem, m
Masculine a-stem declension of विराम (virāma) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | विरामः virāmaḥ |
विरामौ / विरामा¹ virāmau / virāmā¹ |
विरामाः / विरामासः¹ virāmāḥ / virāmāsaḥ¹ |
Vocative | विराम virāma |
विरामौ / विरामा¹ virāmau / virāmā¹ |
विरामाः / विरामासः¹ virāmāḥ / virāmāsaḥ¹ |
Accusative | विरामम् virāmam |
विरामौ / विरामा¹ virāmau / virāmā¹ |
विरामान् virāmān |
Instrumental | विरामेण virāmeṇa |
विरामाभ्याम् virāmābhyām |
विरामैः / विरामेभिः¹ virāmaiḥ / virāmebhiḥ¹ |
Dative | विरामाय virāmāya |
विरामाभ्याम् virāmābhyām |
विरामेभ्यः virāmebhyaḥ |
Ablative | विरामात् virāmāt |
विरामाभ्याम् virāmābhyām |
विरामेभ्यः virāmebhyaḥ |
Genitive | विरामस्य virāmasya |
विरामयोः virāmayoḥ |
विरामाणाम् virāmāṇām |
Locative | विरामे virāme |
विरामयोः virāmayoḥ |
विरामेषु virāmeṣu |
Notes |
|