Learned borrowing from Sanskrit सुप्त (supta).
सुप्त • (supt) (indeclinable)
From Proto-Indo-Iranian *suptás, from Proto-Indo-European *sup-tó-s, from *swep- (“to sleep”). Cognate with Middle Persian hwptk (xuftag) (whence Persian خفته (xofte, “asleep, dormant”)), Parthian (xuft, “asleep”), Gilaki خفت (xuft), Sogdian (՚wβṭyy), Pashto ويده (widë, “asleep”).
सुप्त • (suptá) stem
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | सुप्तः (suptaḥ) | सुप्तौ (suptau) सुप्ता¹ (suptā¹) |
सुप्ताः (suptāḥ) सुप्तासः¹ (suptāsaḥ¹) |
vocative | सुप्त (supta) | सुप्तौ (suptau) सुप्ता¹ (suptā¹) |
सुप्ताः (suptāḥ) सुप्तासः¹ (suptāsaḥ¹) |
accusative | सुप्तम् (suptam) | सुप्तौ (suptau) सुप्ता¹ (suptā¹) |
सुप्तान् (suptān) |
instrumental | सुप्तेन (suptena) | सुप्ताभ्याम् (suptābhyām) | सुप्तैः (suptaiḥ) सुप्तेभिः¹ (suptebhiḥ¹) |
dative | सुप्ताय (suptāya) | सुप्ताभ्याम् (suptābhyām) | सुप्तेभ्यः (suptebhyaḥ) |
ablative | सुप्तात् (suptāt) | सुप्ताभ्याम् (suptābhyām) | सुप्तेभ्यः (suptebhyaḥ) |
genitive | सुप्तस्य (suptasya) | सुप्तयोः (suptayoḥ) | सुप्तानाम् (suptānām) |
locative | सुप्ते (supte) | सुप्तयोः (suptayoḥ) | सुप्तेषु (supteṣu) |
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | सुप्ता (suptā) | सुप्ते (supte) | सुप्ताः (suptāḥ) |
vocative | सुप्ते (supte) | सुप्ते (supte) | सुप्ताः (suptāḥ) |
accusative | सुप्ताम् (suptām) | सुप्ते (supte) | सुप्ताः (suptāḥ) |
instrumental | सुप्तया (suptayā) सुप्ता¹ (suptā¹) |
सुप्ताभ्याम् (suptābhyām) | सुप्ताभिः (suptābhiḥ) |
dative | सुप्तायै (suptāyai) | सुप्ताभ्याम् (suptābhyām) | सुप्ताभ्यः (suptābhyaḥ) |
ablative | सुप्तायाः (suptāyāḥ) सुप्तायै² (suptāyai²) |
सुप्ताभ्याम् (suptābhyām) | सुप्ताभ्यः (suptābhyaḥ) |
genitive | सुप्तायाः (suptāyāḥ) सुप्तायै² (suptāyai²) |
सुप्तयोः (suptayoḥ) | सुप्तानाम् (suptānām) |
locative | सुप्तायाम् (suptāyām) | सुप्तयोः (suptayoḥ) | सुप्तासु (suptāsu) |
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | सुप्तम् (suptam) | सुप्ते (supte) | सुप्तानि (suptāni) सुप्ता¹ (suptā¹) |
vocative | सुप्त (supta) | सुप्ते (supte) | सुप्तानि (suptāni) सुप्ता¹ (suptā¹) |
accusative | सुप्तम् (suptam) | सुप्ते (supte) | सुप्तानि (suptāni) सुप्ता¹ (suptā¹) |
instrumental | सुप्तेन (suptena) | सुप्ताभ्याम् (suptābhyām) | सुप्तैः (suptaiḥ) सुप्तेभिः¹ (suptebhiḥ¹) |
dative | सुप्ताय (suptāya) | सुप्ताभ्याम् (suptābhyām) | सुप्तेभ्यः (suptebhyaḥ) |
ablative | सुप्तात् (suptāt) | सुप्ताभ्याम् (suptābhyām) | सुप्तेभ्यः (suptebhyaḥ) |
genitive | सुप्तस्य (suptasya) | सुप्तयोः (suptayoḥ) | सुप्तानाम् (suptānām) |
locative | सुप्ते (supte) | सुप्तयोः (suptayoḥ) | सुप्तेषु (supteṣu) |