From நோ (nō).
நோய் • (nōy)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | நோய் nōy |
நோய்கள் nōykaḷ |
vocative | நோயே nōyē |
நோய்களே nōykaḷē |
accusative | நோயை nōyai |
நோய்களை nōykaḷai |
dative | நோய்க்கு nōykku |
நோய்களுக்கு nōykaḷukku |
benefactive | நோய்க்காக nōykkāka |
நோய்களுக்காக nōykaḷukkāka |
genitive 1 | நோயுடைய nōyuṭaiya |
நோய்களுடைய nōykaḷuṭaiya |
genitive 2 | நோயின் nōyiṉ |
நோய்களின் nōykaḷiṉ |
locative 1 | நோயில் nōyil |
நோய்களில் nōykaḷil |
locative 2 | நோயிடம் nōyiṭam |
நோய்களிடம் nōykaḷiṭam |
sociative 1 | நோயோடு nōyōṭu |
நோய்களோடு nōykaḷōṭu |
sociative 2 | நோயுடன் nōyuṭaṉ |
நோய்களுடன் nōykaḷuṭaṉ |
instrumental | நோயால் nōyāl |
நோய்களால் nōykaḷāl |
ablative | நோயிலிருந்து nōyiliruntu |
நோய்களிலிருந்து nōykaḷiliruntu |
Inherited from Proto-Dravidian *naHay. Cognate with Tamil நாய் (nāy) and Malayalam നായ (nāya).
நோய் (nōy)