ประชาชน

From ประชา (bprà-chaa, “people”) +‎ ชน (chon, “idem”).

ประชาชน • (bprà-chaa-chon)

1. people; citizenry; the public.
   • 2019 June 4, “ยูเอ็นประณามกองทัพซูดานสังหารประชาชน”, in กรุงเทพธุรกิจ‎, Bangkok: กรุงเทพธุรกิจ มีเดีย, retrieved 2017-06-07:

     ยูเอ็นประณามกองทัพซูดานสังหารประชาชน

     yuu-en bprà-naam gɔɔng-táp suu-daan sǎng-hǎan bprà-chaa-chon

     UN denounces Sudan's army killing citizens

   • 2019 March 26, “ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา”, in ห้องสมุดกฎหมาย‎, Bangkok: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา, retrieved 2019-03-29:

     ถ้าศพฝังไว้แล้ว ให้ผู้ชันสูตรพลิกศพจัดให้ขุดศพขึ้นเพื่อตรวจดู เว้นแต่จะเห็นว่า ไม่จำเป็นหรือจะเป็นอันตรายแก่อนามัยของประชาชน

     tâa sòp fǎng wái lɛ́ɛo · hâi pûu chan-ná-sùut-plík-sòp jàt hâi kùt sòp kʉ̂n pʉ̂ʉa dtrùuat-duu · wén-dtɛ̀ɛ jà hěn wâa · mâi jam-bpen rʉ̌ʉ jà bpen an-dtà-raai gɛ̀ɛ à-naa-mai kɔ̌ɔng bprà-chaa-chon

     If the corpse has already been buried, the person who conducts the postmortem examination shall arrange for the corpse to be dug up for inspection, save where finds that not necessary or would be detrimental to the health of the public.

2. (colloquial) private person, as opposed to one of rank or office.
   • 2015, นาซือเราะ เจะฮะ, “'ขอเป็นประชาชนปกติ' ดาโอ๊ะ ท่าน้ำ ในวันปลดโซ่ตรวน”, in คมชัดลึก‎, archived from the original on 21 March 2016:

     ขอเป็นประชาชนปกติ

     kɔ̌ɔ bpen bprà-chaa-chon bpà-gà-dtì

     would like to be a normal private citizen.

• Colloquially abbreviated as ปชช. (bpɔɔ-chɔɔ-chɔɔ)