ἀναρπάζω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἀναρπάζω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἀναρπάζω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἀναρπάζω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἀναρπάζω you have here. The definition of the word ἀναρπάζω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἀναρπάζω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: αναρπάζω

Ancient Greek

Etymology

From ἀνα- (ana-) +‎ ἁρπάζω (harpázō)

Pronunciation

 

Verb

ἀναρπάζω • (anarpázō)

  1. to snatch up
  2. to snatch away, carry off, steal
  3. to rescue
  4. to take by storm, plunder

Conjugation

   Present: ἀναρπᾰ́ζω, ἀναρπᾰ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀναρπᾰ́ζω ἀναρπᾰ́ζεις ἀναρπᾰ́ζει ἀναρπᾰ́ζετον ἀναρπᾰ́ζετον ἀναρπᾰ́ζομεν ἀναρπᾰ́ζετε ἀναρπᾰ́ζουσῐ(ν)
subjunctive ἀναρπᾰ́ζω ἀναρπᾰ́ζῃς ἀναρπᾰ́ζῃ ἀναρπᾰ́ζητον ἀναρπᾰ́ζητον ἀναρπᾰ́ζωμεν ἀναρπᾰ́ζητε ἀναρπᾰ́ζωσῐ(ν)
optative ἀναρπᾰ́ζοιμῐ ἀναρπᾰ́ζοις ἀναρπᾰ́ζοι ἀναρπᾰ́ζοιτον ἀναρπᾰζοίτην ἀναρπᾰ́ζοιμεν ἀναρπᾰ́ζοιτε ἀναρπᾰ́ζοιεν
imperative   ἀνάρπᾰζε ἀναρπᾰζέτω ἀναρπᾰ́ζετον ἀναρπᾰζέτων   ἀναρπᾰ́ζετε ἀναρπᾰζόντων
middle/
passive 		indicative ἀναρπᾰ́ζομαι ἀναρπᾰ́ζῃ,
ἀναρπᾰ́ζει 		ἀναρπᾰ́ζεται ἀναρπᾰ́ζεσθον ἀναρπᾰ́ζεσθον ἀναρπᾰζόμεθᾰ ἀναρπᾰ́ζεσθε ἀναρπᾰ́ζονται
subjunctive ἀναρπᾰ́ζωμαι ἀναρπᾰ́ζῃ ἀναρπᾰ́ζηται ἀναρπᾰ́ζησθον ἀναρπᾰ́ζησθον ἀναρπᾰζώμεθᾰ ἀναρπᾰ́ζησθε ἀναρπᾰ́ζωνται
optative ἀναρπᾰζοίμην ἀναρπᾰ́ζοιο ἀναρπᾰ́ζοιτο ἀναρπᾰ́ζοισθον ἀναρπᾰζοίσθην ἀναρπᾰζοίμεθᾰ ἀναρπᾰ́ζοισθε ἀναρπᾰ́ζοιντο
imperative   ἀναρπᾰ́ζου ἀναρπᾰζέσθω ἀναρπᾰ́ζεσθον ἀναρπᾰζέσθων   ἀναρπᾰ́ζεσθε ἀναρπᾰζέσθων
active middle/passive
infinitive ἀναρπᾰ́ζειν ἀναρπᾰ́ζεσθαι
participle m ἀναρπᾰ́ζων ἀναρπᾰζόμενος
f ἀναρπᾰ́ζουσᾰ ἀναρπᾰζομένη
n ἀναρπᾰ́ζον ἀναρπᾰζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀνήρπᾰζον, ἀνηρπᾰζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνήρπᾰζον ἀνήρπᾰζες ἀνήρπᾰζε(ν) ἀνηρπᾰ́ζετον ἀνηρπᾰζέτην ἀνηρπᾰ́ζομεν ἀνηρπᾰ́ζετε ἀνήρπᾰζον
middle/
passive 		indicative ἀνηρπᾰζόμην ἀνηρπᾰ́ζου ἀνηρπᾰ́ζετο ἀνηρπᾰ́ζεσθον ἀνηρπᾰζέσθην ἀνηρπᾰζόμεθᾰ ἀνηρπᾰ́ζεσθε ἀνηρπᾰ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀναρπᾰ́ξω, ἀναρπᾰ́ξομαι, ἀναρπᾰχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀναρπᾰ́ξω ἀναρπᾰ́ξεις ἀναρπᾰ́ξει ἀναρπᾰ́ξετον ἀναρπᾰ́ξετον ἀναρπᾰ́ξομεν ἀναρπᾰ́ξετε ἀναρπᾰ́ξουσῐ(ν)
optative ἀναρπᾰ́ξοιμῐ ἀναρπᾰ́ξοις ἀναρπᾰ́ξοι ἀναρπᾰ́ξοιτον ἀναρπᾰξοίτην ἀναρπᾰ́ξοιμεν ἀναρπᾰ́ξοιτε ἀναρπᾰ́ξοιεν
middle indicative ἀναρπᾰ́ξομαι ἀναρπᾰ́ξῃ,
ἀναρπᾰ́ξει 		ἀναρπᾰ́ξεται ἀναρπᾰ́ξεσθον ἀναρπᾰ́ξεσθον ἀναρπᾰξόμεθᾰ ἀναρπᾰ́ξεσθε ἀναρπᾰ́ξονται
optative ἀναρπᾰξοίμην ἀναρπᾰ́ξοιο ἀναρπᾰ́ξοιτο ἀναρπᾰ́ξοισθον ἀναρπᾰξοίσθην ἀναρπᾰξοίμεθᾰ ἀναρπᾰ́ξοισθε ἀναρπᾰ́ξοιντο
passive indicative ἀναρπᾰχθήσομαι ἀναρπᾰχθήσῃ ἀναρπᾰχθήσεται ἀναρπᾰχθήσεσθον ἀναρπᾰχθήσεσθον ἀναρπᾰχθησόμεθᾰ ἀναρπᾰχθήσεσθε ἀναρπᾰχθήσονται
optative ἀναρπᾰχθησοίμην ἀναρπᾰχθήσοιο ἀναρπᾰχθήσοιτο ἀναρπᾰχθήσοισθον ἀναρπᾰχθησοίσθην ἀναρπᾰχθησοίμεθᾰ ἀναρπᾰχθήσοισθε ἀναρπᾰχθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀναρπᾰ́ξειν ἀναρπᾰ́ξεσθαι ἀναρπᾰχθήσεσθαι
participle m ἀναρπᾰ́ξων ἀναρπᾰξόμενος ἀναρπᾰχθησόμενος
f ἀναρπᾰ́ξουσᾰ ἀναρπᾰξομένη ἀναρπᾰχθησομένη
n ἀναρπᾰ́ξον ἀναρπᾰξόμενον ἀναρπᾰχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀναρπᾰ́σω, ἀναρπᾰ́σομαι, ἀναρπᾰσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀναρπᾰ́σω ἀναρπᾰ́σεις ἀναρπᾰ́σει ἀναρπᾰ́σετον ἀναρπᾰ́σετον ἀναρπᾰ́σομεν ἀναρπᾰ́σετε ἀναρπᾰ́σουσῐ(ν)
optative ἀναρπᾰ́σοιμῐ ἀναρπᾰ́σοις ἀναρπᾰ́σοι ἀναρπᾰ́σοιτον ἀναρπᾰσοίτην ἀναρπᾰ́σοιμεν ἀναρπᾰ́σοιτε ἀναρπᾰ́σοιεν
middle indicative ἀναρπᾰ́σομαι ἀναρπᾰ́σῃ,
ἀναρπᾰ́σει 		ἀναρπᾰ́σεται ἀναρπᾰ́σεσθον ἀναρπᾰ́σεσθον ἀναρπᾰσόμεθᾰ ἀναρπᾰ́σεσθε ἀναρπᾰ́σονται
optative ἀναρπᾰσοίμην ἀναρπᾰ́σοιο ἀναρπᾰ́σοιτο ἀναρπᾰ́σοισθον ἀναρπᾰσοίσθην ἀναρπᾰσοίμεθᾰ ἀναρπᾰ́σοισθε ἀναρπᾰ́σοιντο
passive indicative ἀναρπᾰσθήσομαι ἀναρπᾰσθήσῃ ἀναρπᾰσθήσεται ἀναρπᾰσθήσεσθον ἀναρπᾰσθήσεσθον ἀναρπᾰσθησόμεθᾰ ἀναρπᾰσθήσεσθε ἀναρπᾰσθήσονται
optative ἀναρπᾰσθησοίμην ἀναρπᾰσθήσοιο ἀναρπᾰσθήσοιτο ἀναρπᾰσθήσοισθον ἀναρπᾰσθησοίσθην ἀναρπᾰσθησοίμεθᾰ ἀναρπᾰσθήσοισθε ἀναρπᾰσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀναρπᾰ́σειν ἀναρπᾰ́σεσθαι ἀναρπᾰσθήσεσθαι
participle m ἀναρπᾰ́σων ἀναρπᾰσόμενος ἀναρπᾰσθησόμενος
f ἀναρπᾰ́σουσᾰ ἀναρπᾰσομένη ἀναρπᾰσθησομένη
n ἀναρπᾰ́σον ἀναρπᾰσόμενον ἀναρπᾰσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀνήρπᾰξᾰ, ἀνηρπᾰξᾰ́μην, ἀνηρπᾰ́χθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνήρπᾰξᾰ ἀνήρπᾰξᾰς ἀνήρπᾰξε(ν) ἀνηρπᾰ́ξᾰτον ἀνηρπᾰξᾰ́την ἀνηρπᾰ́ξᾰμεν ἀνηρπᾰ́ξᾰτε ἀνήρπᾰξᾰν
subjunctive ἀναρπᾰ́ξω ἀναρπᾰ́ξῃς ἀναρπᾰ́ξῃ ἀναρπᾰ́ξητον ἀναρπᾰ́ξητον ἀναρπᾰ́ξωμεν ἀναρπᾰ́ξητε ἀναρπᾰ́ξωσῐ(ν)
optative ἀναρπᾰ́ξαιμῐ ἀναρπᾰ́ξειᾰς,
ἀναρπᾰ́ξαις 		ἀναρπᾰ́ξειε(ν),
ἀναρπᾰ́ξαι 		ἀναρπᾰ́ξαιτον ἀναρπᾰξαίτην ἀναρπᾰ́ξαιμεν ἀναρπᾰ́ξαιτε ἀναρπᾰ́ξειᾰν,
ἀναρπᾰ́ξαιεν
imperative   ἀνάρπᾰξον ἀναρπᾰξᾰ́τω ἀναρπᾰ́ξᾰτον ἀναρπᾰξᾰ́των   ἀναρπᾰ́ξᾰτε ἀναρπᾰξᾰ́ντων
middle indicative ἀνηρπᾰξᾰ́μην ἀνηρπᾰ́ξω ἀνηρπᾰ́ξᾰτο ἀνηρπᾰ́ξᾰσθον ἀνηρπᾰξᾰ́σθην ἀνηρπᾰξᾰ́μεθᾰ ἀνηρπᾰ́ξᾰσθε ἀνηρπᾰ́ξᾰντο
subjunctive ἀναρπᾰ́ξωμαι ἀναρπᾰ́ξῃ ἀναρπᾰ́ξηται ἀναρπᾰ́ξησθον ἀναρπᾰ́ξησθον ἀναρπᾰξώμεθᾰ ἀναρπᾰ́ξησθε ἀναρπᾰ́ξωνται
optative ἀναρπᾰξαίμην ἀναρπᾰ́ξαιο ἀναρπᾰ́ξαιτο ἀναρπᾰ́ξαισθον ἀναρπᾰξαίσθην ἀναρπᾰξαίμεθᾰ ἀναρπᾰ́ξαισθε ἀναρπᾰ́ξαιντο
imperative   ἀνάρπᾰξαι ἀναρπᾰξᾰ́σθω ἀναρπᾰ́ξᾰσθον ἀναρπᾰξᾰ́σθων   ἀναρπᾰ́ξᾰσθε ἀναρπᾰξᾰ́σθων
passive indicative ἀνηρπᾰ́χθην ἀνηρπᾰ́χθης ἀνηρπᾰ́χθη ἀνηρπᾰ́χθητον ἀνηρπᾰχθήτην ἀνηρπᾰ́χθημεν ἀνηρπᾰ́χθητε ἀνηρπᾰ́χθησᾰν
subjunctive ἀναρπᾰχθῶ ἀναρπᾰχθῇς ἀναρπᾰχθῇ ἀναρπᾰχθῆτον ἀναρπᾰχθῆτον ἀναρπᾰχθῶμεν ἀναρπᾰχθῆτε ἀναρπᾰχθῶσῐ(ν)
optative ἀναρπᾰχθείην ἀναρπᾰχθείης ἀναρπᾰχθείη ἀναρπᾰχθεῖτον,
ἀναρπᾰχθείητον 		ἀναρπᾰχθείτην,
ἀναρπᾰχθειήτην 		ἀναρπᾰχθεῖμεν,
ἀναρπᾰχθείημεν 		ἀναρπᾰχθεῖτε,
ἀναρπᾰχθείητε 		ἀναρπᾰχθεῖεν,
ἀναρπᾰχθείησᾰν
imperative   ἀναρπᾰ́χθητῐ ἀναρπᾰχθήτω ἀναρπᾰ́χθητον ἀναρπᾰχθήτων   ἀναρπᾰ́χθητε ἀναρπᾰχθέντων
active middle passive
infinitive ἀναρπᾰ́ξαι ἀναρπᾰ́ξᾰσθαι ἀναρπᾰχθῆναι
participle m ἀναρπᾰ́ξᾱς ἀναρπᾰξᾰ́μενος ἀναρπᾰχθείς
f ἀναρπᾰ́ξᾱσᾰ ἀναρπᾰξᾰμένη ἀναρπᾰχθεῖσᾰ
n ἀναρπᾰ́ξᾰν ἀναρπᾰξᾰ́μενον ἀναρπᾰχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀνήρπᾰσᾰ, ἀνηρπᾰσᾰ́μην, ἀνηρπᾰ́σθην (Attic, Tragic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνήρπᾰσᾰ ἀνήρπᾰσᾰς ἀνήρπᾰσε(ν) ἀνηρπᾰ́σᾰτον ἀνηρπᾰσᾰ́την ἀνηρπᾰ́σᾰμεν ἀνηρπᾰ́σᾰτε ἀνήρπᾰσᾰν
subjunctive ἀναρπᾰ́σω ἀναρπᾰ́σῃς ἀναρπᾰ́σῃ ἀναρπᾰ́σητον ἀναρπᾰ́σητον ἀναρπᾰ́σωμεν ἀναρπᾰ́σητε ἀναρπᾰ́σωσῐ(ν)
optative ἀναρπᾰ́σαιμῐ ἀναρπᾰ́σειᾰς,
ἀναρπᾰ́σαις 		ἀναρπᾰ́σειε(ν),
ἀναρπᾰ́σαι 		ἀναρπᾰ́σαιτον ἀναρπᾰσαίτην ἀναρπᾰ́σαιμεν ἀναρπᾰ́σαιτε ἀναρπᾰ́σειᾰν,
ἀναρπᾰ́σαιεν
imperative   ἀνάρπᾰσον ἀναρπᾰσᾰ́τω ἀναρπᾰ́σᾰτον ἀναρπᾰσᾰ́των   ἀναρπᾰ́σᾰτε ἀναρπᾰσᾰ́ντων
middle indicative ἀνηρπᾰσᾰ́μην ἀνηρπᾰ́σω ἀνηρπᾰ́σᾰτο ἀνηρπᾰ́σᾰσθον ἀνηρπᾰσᾰ́σθην ἀνηρπᾰσᾰ́μεθᾰ ἀνηρπᾰ́σᾰσθε ἀνηρπᾰ́σᾰντο
subjunctive ἀναρπᾰ́σωμαι ἀναρπᾰ́σῃ ἀναρπᾰ́σηται ἀναρπᾰ́σησθον ἀναρπᾰ́σησθον ἀναρπᾰσώμεθᾰ ἀναρπᾰ́σησθε ἀναρπᾰ́σωνται
optative ἀναρπᾰσαίμην ἀναρπᾰ́σαιο ἀναρπᾰ́σαιτο ἀναρπᾰ́σαισθον ἀναρπᾰσαίσθην ἀναρπᾰσαίμεθᾰ ἀναρπᾰ́σαισθε ἀναρπᾰ́σαιντο
imperative   ἀνάρπᾰσαι ἀναρπᾰσᾰ́σθω ἀναρπᾰ́σᾰσθον ἀναρπᾰσᾰ́σθων   ἀναρπᾰ́σᾰσθε ἀναρπᾰσᾰ́σθων
passive indicative ἀνηρπᾰ́σθην ἀνηρπᾰ́σθης ἀνηρπᾰ́σθη ἀνηρπᾰ́σθητον ἀνηρπᾰσθήτην ἀνηρπᾰ́σθημεν ἀνηρπᾰ́σθητε ἀνηρπᾰ́σθησᾰν
subjunctive ἀναρπᾰσθῶ ἀναρπᾰσθῇς ἀναρπᾰσθῇ ἀναρπᾰσθῆτον ἀναρπᾰσθῆτον ἀναρπᾰσθῶμεν ἀναρπᾰσθῆτε ἀναρπᾰσθῶσῐ(ν)
optative ἀναρπᾰσθείην ἀναρπᾰσθείης ἀναρπᾰσθείη ἀναρπᾰσθεῖτον,
ἀναρπᾰσθείητον 		ἀναρπᾰσθείτην,
ἀναρπᾰσθειήτην 		ἀναρπᾰσθεῖμεν,
ἀναρπᾰσθείημεν 		ἀναρπᾰσθεῖτε,
ἀναρπᾰσθείητε 		ἀναρπᾰσθεῖεν,
ἀναρπᾰσθείησᾰν
imperative   ἀναρπᾰ́σθητῐ ἀναρπᾰσθήτω ἀναρπᾰ́σθητον ἀναρπᾰσθήτων   ἀναρπᾰ́σθητε ἀναρπᾰσθέντων
active middle passive
infinitive ἀναρπᾰ́σαι ἀναρπᾰ́σᾰσθαι ἀναρπᾰσθῆναι
participle m ἀναρπᾰ́σᾱς ἀναρπᾰσᾰ́μενος ἀναρπᾰσθείς
f ἀναρπᾰ́σᾱσᾰ ἀναρπᾰσᾰμένη ἀναρπᾰσθεῖσᾰ
n ἀναρπᾰ́σᾰν ἀναρπᾰσᾰ́μενον ἀναρπᾰσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: αναρπάζω (anarpázo)

Further reading
Wikious
Boobota
Sagapedia