ἀποτίνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἀποτίνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἀποτίνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἀποτίνω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἀποτίνω you have here. The definition of the word ἀποτίνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἀποτίνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: αποτίνω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From ἀπο- (apo-) +‎ τίνω (tínō)

Pronunciation

Attic:

 

Epic:

 

Verb

ἀποτῐ́νω • (apotínō) (Attic)
ἀποτῑ́νω • (apotī́nō) (Epic)

  1. to pay back, repay, return
  2. to pay for
  3. to make atonement
  4. to pay in full
  5. (middle voice) to exact or require a penalty from
  6. to avenge oneself on, punish
  7. to take vengeance for, punish (a misdeed etc.)
  8. to take vengeance

Conjugation

   Present: ἀποτῐ́νω, ἀποτῐ́νομαι (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποτῐ́νω ἀποτῐ́νεις ἀποτῐ́νει ἀποτῐ́νετον ἀποτῐ́νετον ἀποτῐ́νομεν ἀποτῐ́νετε ἀποτῐ́νουσῐ(ν)
subjunctive ἀποτῐ́νω ἀποτῐ́νῃς ἀποτῐ́νῃ ἀποτῐ́νητον ἀποτῐ́νητον ἀποτῐ́νωμεν ἀποτῐ́νητε ἀποτῐ́νωσῐ(ν)
optative ἀποτῐ́νοιμῐ ἀποτῐ́νοις ἀποτῐ́νοι ἀποτῐ́νοιτον ἀποτῐνοίτην ἀποτῐ́νοιμεν ἀποτῐ́νοιτε ἀποτῐ́νοιεν
imperative   ἀπότῐνε ἀποτῐνέτω ἀποτῐ́νετον ἀποτῐνέτων   ἀποτῐ́νετε ἀποτῐνόντων
middle/
passive 		indicative ἀποτῐ́νομαι ἀποτῐ́νῃ,
ἀποτῐ́νει 		ἀποτῐ́νεται ἀποτῐ́νεσθον ἀποτῐ́νεσθον ἀποτῐνόμεθᾰ ἀποτῐ́νεσθε ἀποτῐ́νονται
subjunctive ἀποτῐ́νωμαι ἀποτῐ́νῃ ἀποτῐ́νηται ἀποτῐ́νησθον ἀποτῐ́νησθον ἀποτῐνώμεθᾰ ἀποτῐ́νησθε ἀποτῐ́νωνται
optative ἀποτῐνοίμην ἀποτῐ́νοιο ἀποτῐ́νοιτο ἀποτῐ́νοισθον ἀποτῐνοίσθην ἀποτῐνοίμεθᾰ ἀποτῐ́νοισθε ἀποτῐ́νοιντο
imperative   ἀποτῐ́νου ἀποτῐνέσθω ἀποτῐ́νεσθον ἀποτῐνέσθων   ἀποτῐ́νεσθε ἀποτῐνέσθων
active middle/passive
infinitive ἀποτῐ́νειν ἀποτῐ́νεσθαι
participle m ἀποτῐ́νων ἀποτῐνόμενος
f ἀποτῐ́νουσᾰ ἀποτῐνομένη
n ἀποτῐ́νον ἀποτῐνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἀποτῑ́νω, ἀποτῑ́νομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποτῑ́νω ἀποτῑ́νεις ἀποτῑ́νει ἀποτῑ́νετον ἀποτῑ́νετον ἀποτῑ́νομεν ἀποτῑ́νετε ἀποτῑ́νουσῐ(ν)
subjunctive ἀποτῑ́νω,
ἀποτῑ́νωμῐ 		ἀποτῑ́νῃς,
ἀποτῑ́νῃσθᾰ 		ἀποτῑ́νῃ,
ἀποτῑ́νῃσῐ 		ἀποτῑ́νητον ἀποτῑ́νητον ἀποτῑ́νωμεν ἀποτῑ́νητε ἀποτῑ́νωσῐ(ν)
optative ἀποτῑ́νοιμῐ ἀποτῑ́νοισ(θᾰ) ἀποτῑ́νοι ἀποτῑ́νοιτον ἀποτῑνοίτην ἀποτῑ́νοιμεν ἀποτῑ́νοιτε ἀποτῑ́νοιεν
imperative   ἀπότῑνε ἀποτῑνέτω ἀποτῑ́νετον ἀποτῑνέτων   ἀποτῑ́νετε ἀποτῑνόντων
middle/
passive 		indicative ἀποτῑ́νομαι ἀποτῑ́νεαι ἀποτῑ́νεται ἀποτῑ́νεσθον ἀποτῑ́νεσθον ἀποτῑνόμε(σ)θᾰ ἀποτῑ́νεσθε ἀποτῑ́νονται
subjunctive ἀποτῑ́νωμαι ἀποτῑ́νηαι ἀποτῑ́νηται ἀποτῑ́νησθον ἀποτῑ́νησθον ἀποτῑνώμε(σ)θᾰ ἀποτῑ́νησθε ἀποτῑ́νωνται
optative ἀποτῑνοίμην ἀποτῑ́νοιο ἀποτῑ́νοιτο ἀποτῑ́νοισθον ἀποτῑνοίσθην ἀποτῑνοίμε(σ)θᾰ ἀποτῑ́νοισθε ἀποτῑνοίᾰτο
imperative   ἀποτῑ́νεο ἀποτῑνέσθω ἀποτῑ́νεσθον ἀποτῑνέσθων   ἀποτῑ́νεσθε ἀποτῑνέσθων
active middle/passive
infinitive ἀποτῑ́νειν/ἀποτῑνέμεν(αι)/ἀποτῑνμέναι ἀποτῑ́νεσθαι
participle m ἀποτῑ́νων ἀποτῑνόμενος
f ἀποτῑ́νουσᾰ ἀποτῑνομένη
n ἀποτῖνον ἀποτῑνόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀπέτῐνον, ἀπετῐνόμην (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπέτῐνον ἀπέτῐνες ἀπέτῐνε(ν) ἀπετῐ́νετον ἀπετῐνέτην ἀπετῐ́νομεν ἀπετῐ́νετε ἀπέτῐνον
middle/
passive 		indicative ἀπετῐνόμην ἀπετῐ́νου ἀπετῐ́νετο ἀπετῐ́νεσθον ἀπετῐνέσθην ἀπετῐνόμεθᾰ ἀπετῐ́νεσθε ἀπετῐ́νοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀπέτῑνον, ἀπετῑνόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπέτῑνον ἀπέτῑνες ἀπέτῑνε(ν) ἀπετῑ́νετον ἀπετῑνέτην ἀπετῑ́νομεν ἀπετῑ́νετε ἀπέτῑνον
middle/
passive 		indicative ἀπετῑνόμην ἀπετῑ́νου ἀπετῑ́νετο ἀπετῑ́νεσθον ἀπετῑνέσθην ἀπετῑνόμε(σ)θᾰ ἀπετῑ́νεσθε ἀπετῑ́νοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀποτῐ́σω, ἀποτῐ́σομαι, ἀποτισθήσομαι (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποτῐ́σω ἀποτῐ́σεις ἀποτῐ́σει ἀποτῐ́σετον ἀποτῐ́σετον ἀποτῐ́σομεν ἀποτῐ́σετε ἀποτῐ́σουσῐ(ν)
optative ἀποτῐ́σοιμῐ ἀποτῐ́σοις ἀποτῐ́σοι ἀποτῐ́σοιτον ἀποτῐσοίτην ἀποτῐ́σοιμεν ἀποτῐ́σοιτε ἀποτῐ́σοιεν
middle indicative ἀποτῐ́σομαι ἀποτῐ́σῃ,
ἀποτῐ́σει 		ἀποτῐ́σεται ἀποτῐ́σεσθον ἀποτῐ́σεσθον ἀποτῐσόμεθᾰ ἀποτῐ́σεσθε ἀποτῐ́σονται
optative ἀποτῐσοίμην ἀποτῐ́σοιο ἀποτῐ́σοιτο ἀποτῐ́σοισθον ἀποτῐσοίσθην ἀποτῐσοίμεθᾰ ἀποτῐ́σοισθε ἀποτῐ́σοιντο
passive indicative ἀποτισθήσομαι ἀποτισθήσῃ ἀποτισθήσεται ἀποτισθήσεσθον ἀποτισθήσεσθον ἀποτισθησόμεθᾰ ἀποτισθήσεσθε ἀποτισθήσονται
optative ἀποτισθησοίμην ἀποτισθήσοιο ἀποτισθήσοιτο ἀποτισθήσοισθον ἀποτισθησοίσθην ἀποτισθησοίμεθᾰ ἀποτισθήσοισθε ἀποτισθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀποτῐ́σειν ἀποτῐ́σεσθαι ἀποτισθήσεσθαι
participle m ἀποτῐ́σων ἀποτῐσόμενος ἀποτισθησόμενος
f ἀποτῐ́σουσᾰ ἀποτῐσομένη ἀποτισθησομένη
n ἀποτῐ́σον ἀποτῐσόμενον ἀποτισθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀποτῑ́σω, ἀποτῑ́σομαι, ἀποτισθήσομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποτῑ́σω ἀποτῑ́σεις ἀποτῑ́σει ἀποτῑ́σετον ἀποτῑ́σετον ἀποτῑ́σομεν ἀποτῑ́σετε ἀποτῑ́σουσῐ(ν)
optative ἀποτῑ́σοιμῐ ἀποτῑ́σοισ(θᾰ) ἀποτῑ́σοι ἀποτῑ́σοιτον ἀποτῑσοίτην ἀποτῑ́σοιμεν ἀποτῑ́σοιτε ἀποτῑ́σοιεν
middle indicative ἀποτῑ́σομαι ἀποτῑ́σεαι ἀποτῑ́σεται ἀποτῑ́σεσθον ἀποτῑ́σεσθον ἀποτῑσόμε(σ)θᾰ ἀποτῑ́σεσθε ἀποτῑ́σονται
optative ἀποτῑσοίμην ἀποτῑ́σοιο ἀποτῑ́σοιτο ἀποτῑ́σοισθον ἀποτῑσοίσθην ἀποτῑσοίμε(σ)θᾰ ἀποτῑ́σοισθε ἀποτῑσοίᾰτο
passive indicative ἀποτισθήσομαι ἀποτισθήσῃ ἀποτισθήσεται ἀποτισθήσεσθον ἀποτισθήσεσθον ἀποτισθησόμε(σ)θᾰ ἀποτισθήσεσθε ἀποτισθήσονται
optative ἀποτισθησοίμην ἀποτισθήσοιο ἀποτισθήσοιτο ἀποτισθήσοισθον ἀποτισθησοίσθην ἀποτισθησοίμε(σ)θᾰ ἀποτισθήσοισθε ἀποτισθησοίᾰτο
active middle passive
infinitive ἀποτῑ́σειν/ἀποτῑσέμεν(αι)/ἀποτῑσμέναι ἀποτῑ́σεσθαι ἀποτισθήσεσθαι
participle m ἀποτῑ́σων ἀποτῑσόμενος ἀποτισθησόμενος
f ἀποτῑ́σουσᾰ ἀποτῑσομένη ἀποτισθησομένη
n ἀποτῖσον ἀποτῑσόμενον ἀποτισθησόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀποτείσω, ἀποτείσομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποτείσω ἀποτείσεις ἀποτείσει ἀποτείσετον ἀποτείσετον ἀποτείσομεν ἀποτείσετε ἀποτείσουσῐ(ν)
optative ἀποτείσοιμῐ ἀποτείσοισ(θᾰ) ἀποτείσοι ἀποτείσοιτον ἀποτεισοίτην ἀποτείσοιμεν ἀποτείσοιτε ἀποτείσοιεν
middle indicative ἀποτείσομαι ἀποτείσεαι ἀποτείσεται ἀποτείσεσθον ἀποτείσεσθον ἀποτεισόμε(σ)θᾰ ἀποτείσεσθε ἀποτείσονται
optative ἀποτεισοίμην ἀποτείσοιο ἀποτείσοιτο ἀποτείσοισθον ἀποτεισοίσθην ἀποτεισοίμε(σ)θᾰ ἀποτείσοισθε ἀποτεισοίᾰτο
active middle
infinitive ἀποτείσειν/ἀποτεισέμεν(αι)/ἀποτεισμέναι ἀποτείσεσθαι
participle m ἀποτείσων ἀποτεισόμενος
f ἀποτείσουσᾰ ἀποτεισομένη
n ἀποτεῖσον ἀποτεισόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀπέτῐσᾰ, ἀπετῐσᾰ́μην, ἀπετίσθην (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπέτῐσᾰ ἀπέτῐσᾰς ἀπέτῐσε(ν) ἀπετῐ́σᾰτον ἀπετῐσᾰ́την ἀπετῐ́σᾰμεν ἀπετῐ́σᾰτε ἀπέτῐσᾰν
subjunctive ἀποτῐ́σω ἀποτῐ́σῃς ἀποτῐ́σῃ ἀποτῐ́σητον ἀποτῐ́σητον ἀποτῐ́σωμεν ἀποτῐ́σητε ἀποτῐ́σωσῐ(ν)
optative ἀποτῐ́σαιμῐ ἀποτῐ́σειᾰς,
ἀποτῐ́σαις 		ἀποτῐ́σειε(ν),
ἀποτῐ́σαι 		ἀποτῐ́σαιτον ἀποτῐσαίτην ἀποτῐ́σαιμεν ἀποτῐ́σαιτε ἀποτῐ́σειᾰν,
ἀποτῐ́σαιεν
imperative   ἀπότῐσον ἀποτῐσᾰ́τω ἀποτῐ́σᾰτον ἀποτῐσᾰ́των   ἀποτῐ́σᾰτε ἀποτῐσᾰ́ντων
middle indicative ἀπετῐσᾰ́μην ἀπετῐ́σω ἀπετῐ́σᾰτο ἀπετῐ́σᾰσθον ἀπετῐσᾰ́σθην ἀπετῐσᾰ́μεθᾰ ἀπετῐ́σᾰσθε ἀπετῐ́σᾰντο
subjunctive ἀποτῐ́σωμαι ἀποτῐ́σῃ ἀποτῐ́σηται ἀποτῐ́σησθον ἀποτῐ́σησθον ἀποτῐσώμεθᾰ ἀποτῐ́σησθε ἀποτῐ́σωνται
optative ἀποτῐσαίμην ἀποτῐ́σαιο ἀποτῐ́σαιτο ἀποτῐ́σαισθον ἀποτῐσαίσθην ἀποτῐσαίμεθᾰ ἀποτῐ́σαισθε ἀποτῐ́σαιντο
imperative   ἀπότῐσαι ἀποτῐσᾰ́σθω ἀποτῐ́σᾰσθον ἀποτῐσᾰ́σθων   ἀποτῐ́σᾰσθε ἀποτῐσᾰ́σθων
passive indicative ἀπετίσθην ἀπετίσθης ἀπετίσθη ἀπετίσθητον ἀπετισθήτην ἀπετίσθημεν ἀπετίσθητε ἀπετίσθησᾰν
subjunctive ἀποτισθῶ ἀποτισθῇς ἀποτισθῇ ἀποτισθῆτον ἀποτισθῆτον ἀποτισθῶμεν ἀποτισθῆτε ἀποτισθῶσῐ(ν)
optative ἀποτισθείην ἀποτισθείης ἀποτισθείη ἀποτισθεῖτον,
ἀποτισθείητον 		ἀποτισθείτην,
ἀποτισθειήτην 		ἀποτισθεῖμεν,
ἀποτισθείημεν 		ἀποτισθεῖτε,
ἀποτισθείητε 		ἀποτισθεῖεν,
ἀποτισθείησᾰν
imperative   ἀποτίσθητῐ ἀποτισθήτω ἀποτίσθητον ἀποτισθήτων   ἀποτίσθητε ἀποτισθέντων
active middle passive
infinitive ἀποτῐ́σαι ἀποτῐ́σᾰσθαι ἀποτισθῆναι
participle m ἀποτῐ́σᾱς ἀποτῐσᾰ́μενος ἀποτισθείς
f ἀποτῐ́σᾱσᾰ ἀποτῐσᾰμένη ἀποτισθεῖσᾰ
n ἀποτῐ́σᾰν ἀποτῐσᾰ́μενον ἀποτισθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀπέτῑσᾰ, ἀπετῑσᾰ́μην, ἀπετίσθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπέτῑσᾰ ἀπέτῑσᾰς ἀπέτῑσε(ν) ἀπετῑ́σᾰτον ἀπετῑσᾰ́την ἀπετῑ́σᾰμεν ἀπετῑ́σᾰτε ἀπέτῑσᾰν
subjunctive ἀποτῑ́σω,
ἀποτῑ́σωμῐ 		ἀποτῑ́σῃς,
ἀποτῑ́σῃσθᾰ 		ἀποτῑ́σῃ,
ἀποτῑ́σῃσῐ 		ἀποτῑ́σητον ἀποτῑ́σητον ἀποτῑ́σωμεν ἀποτῑ́σητε ἀποτῑ́σωσῐ(ν)
optative ἀποτῑ́σαιμῐ ἀποτῑ́σαις,
ἀποτῑ́σαισθᾰ,
ἀποτῑ́σειᾰς 		ἀποτῑ́σειε(ν),
ἀποτῑ́σαι 		ἀποτῑσεῖτον ἀποτῑσείτην ἀποτῑσεῖμεν ἀποτῑσεῖτε ἀποτῑσεῖεν
imperative   ἀπότῑσον ἀποτῑσᾰ́τω ἀποτῑ́σᾰτον ἀποτῑσᾰ́των   ἀποτῑ́σᾰτε ἀποτῑσᾰ́ντων
middle indicative ἀπετῑσᾰ́μην ἀπετῑ́σᾰο ἀπετῑ́σᾰτο ἀπετῑ́σᾰσθον ἀπετῑσᾰ́σθην ἀπετῑσᾰ́με(σ)θᾰ ἀπετῑ́σᾰσθε ἀπετῑ́σᾰντο
subjunctive ἀποτῑ́σωμαι ἀποτῑ́σηαι ἀποτῑ́σηται ἀποτῑ́σησθον ἀποτῑ́σησθον ἀποτῑσώμε(σ)θᾰ ἀποτῑ́σησθε ἀποτῑ́σωνται
optative ἀποτῑσαίμην ἀποτῑ́σαιο ἀποτῑ́σαιτο ἀποτῑ́σαισθον ἀποτῑσαίσθην ἀποτῑσαίμε(σ)θᾰ ἀποτῑ́σαισθε ἀποτῑσαίᾰτο
imperative   ἀπότῑσαι ἀποτῑσᾰ́σθω ἀποτῑ́σᾰσθον ἀποτῑσᾰ́σθων   ἀποτῑ́σᾰσθε ἀποτῑσᾰ́σθων
passive indicative ἀπετίσθην ἀπετίσθης ἀπετίσθη ἀπετίσθητον ἀπετισθήτην ἀπετίσθημεν ἀπετίσθητε ἀπετίσθησᾰν,
ἀπέτισθεν
subjunctive ἀποτισθῶ ἀποτισθῇς ἀποτισθῇ ἀποτισθῆτον ἀποτισθῆτον ἀποτισθῶμεν ἀποτισθῆτε ἀποτισθῶσῐ(ν)
optative ἀποτισθείην ἀποτισθείης ἀποτισθείη ἀποτισθεῖτον,
ἀποτισθείητον 		ἀποτισθείτην,
ἀποτισθειήτην 		ἀποτισθεῖμεν,
ἀποτισθείημεν 		ἀποτισθεῖτε,
ἀποτισθείητε 		ἀποτίσθειεν,
ἀποτισθείησᾰν
imperative   ἀποτίσθητῐ ἀποτισθήτω ἀποτίσθητον ἀποτισθήτων   ἀποτίσθητε ἀποτισθέντων
active middle passive
infinitive ἀποτῖσαι/ἀποτῑσᾰ́μεν/ἀποτῑσᾰμέναι ἀποτῑ́σᾰσθαι ἀποτισθῆναι/ἀποτισθήμεναι
participle m ἀποτῑ́σᾱς ἀποτῑσᾰ́μενος ἀποτισθείς
f ἀποτῑ́σᾱσᾰ ἀποτῑσᾰμένη ἀποτισθεῖσᾰ
n ἀποτῖσᾰν ἀποτῑσᾰ́μενον ἀποτισθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀπέτεισᾰ, ἀπετεισᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπέτεισᾰ ἀπέτεισᾰς ἀπέτεισε(ν) ἀπετείσᾰτον ἀπετεισᾰ́την ἀπετείσᾰμεν ἀπετείσᾰτε ἀπέτεισᾰν
subjunctive ἀποτείσω,
ἀποτείσωμῐ 		ἀποτείσῃς,
ἀποτείσῃσθᾰ 		ἀποτείσῃ,
ἀποτείσῃσῐ 		ἀποτείσητον ἀποτείσητον ἀποτείσωμεν ἀποτείσητε ἀποτείσωσῐ(ν)
optative ἀποτείσαιμῐ ἀποτείσαις,
ἀποτείσαισθᾰ,
ἀποτείσειᾰς 		ἀποτείσειε(ν),
ἀποτείσαι 		ἀποτεισεῖτον ἀποτεισείτην ἀποτεισεῖμεν ἀποτεισεῖτε ἀποτεισεῖεν
imperative   ἀπότεισον ἀποτεισᾰ́τω ἀποτείσᾰτον ἀποτεισᾰ́των   ἀποτείσᾰτε ἀποτεισᾰ́ντων
middle indicative ἀπετεισᾰ́μην ἀπετείσᾰο ἀπετείσᾰτο ἀπετείσᾰσθον ἀπετεισᾰ́σθην ἀπετεισᾰ́με(σ)θᾰ ἀπετείσᾰσθε ἀπετείσᾰντο
subjunctive ἀποτείσωμαι ἀποτείσηαι ἀποτείσηται ἀποτείσησθον ἀποτείσησθον ἀποτεισώμε(σ)θᾰ ἀποτείσησθε ἀποτείσωνται
optative ἀποτεισαίμην ἀποτείσαιο ἀποτείσαιτο ἀποτείσαισθον ἀποτεισαίσθην ἀποτεισαίμε(σ)θᾰ ἀποτείσαισθε ἀποτεισαίᾰτο
imperative   ἀπότεισαι ἀποτεισᾰ́σθω ἀποτείσᾰσθον ἀποτεισᾰ́σθων   ἀποτείσᾰσθε ἀποτεισᾰ́σθων
active middle
infinitive ἀποτεῖσαι/ἀποτεισᾰ́μεν/ἀποτεισᾰμέναι ἀποτείσᾰσθαι
participle m ἀποτείσᾱς ἀποτεισᾰ́μενος
f ἀποτείσᾱσᾰ ἀποτεισᾰμένη
n ἀποτεῖσᾰν ἀποτεισᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • → Greek: αποτίνω (apotíno) (learned)

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia