ἀποβαίνω (apobaínō) + -σις (-sis)
ᾰ̓πόβᾰσῐς • (apóbasis) f (genitive ᾰ̓ποβᾰ́σεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ᾰ̓πόβᾰσῐς hē apóbasis |
τὼ ᾰ̓ποβᾰ́σει tṑ apobásei |
αἱ ᾰ̓ποβᾰ́σεις hai apobáseis | ||||||||||
| Genitive | τῆς ᾰ̓ποβᾰ́σεως tês apobáseōs |
τοῖν ᾰ̓ποβᾰσέοιν toîn apobaséoin |
τῶν ᾰ̓ποβᾰ́σεων tôn apobáseōn | ||||||||||
| Dative | τῇ ᾰ̓ποβᾰ́σει têi apobásei |
τοῖν ᾰ̓ποβᾰσέοιν toîn apobaséoin |
ταῖς ᾰ̓ποβᾰ́σεσῐ / ᾰ̓ποβᾰ́σεσῐν taîs apobásesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν ᾰ̓πόβᾰσῐν tḕn apóbasin |
τὼ ᾰ̓ποβᾰ́σει tṑ apobásei |
τᾱ̀ς ᾰ̓ποβᾰ́σεις tā̀s apobáseis | ||||||||||
| Vocative | ᾰ̓πόβᾰσῐ apóbasi |
ᾰ̓ποβᾰ́σει apobásei |
ᾰ̓ποβᾰ́σεις apobáseis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||