Habitational, from Bölling or Böllingen + -er.
Böllinger m or f (proper noun, surname, masculine genitive Böllingers or (with an article) Böllinger, feminine genitive Böllinger, plural Böllingers or Böllinger)
singular | plural | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | |||||||
indef. | def. | noun | indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | (ein) | (der) | Böllinger | (eine) | (die) | Böllinger | (die) | Böllingers, Böllinger |
genitive | (eines) | (des) | Böllingers, Böllinger1 | (einer) | (der) | Böllinger | (der) | Böllingers, Böllinger |
dative | (einem) | (dem) | Böllinger | (einer) | (der) | Böllinger | (den) | Böllingers, Böllinger |
accusative | (einen) | (den) | Böllinger | (eine) | (die) | Böllinger | (die) | Böllingers, Böllinger |
1With an article.