Weininger m (strong, genitive Weiningers, plural Weininger, feminine Weiningerin)
Weininger (indeclinable, no predicative form)
Weininger m or f (proper noun, surname, masculine genitive Weiningers or (with an article) Weininger, feminine genitive Weininger, plural Weiningers or Weininger)
singular | plural | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | |||||||
indef. | def. | noun | indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | (ein) | (der) | Weininger | (eine) | (die) | Weininger | (die) | Weiningers, Weininger |
genitive | (eines) | (des) | Weiningers, Weininger1 | (einer) | (der) | Weininger | (der) | Weiningers, Weininger |
dative | (einem) | (dem) | Weininger | (einer) | (der) | Weininger | (den) | Weiningers, Weininger |
accusative | (einen) | (den) | Weininger | (eine) | (die) | Weininger | (die) | Weiningers, Weininger |
1With an article.