aanhechten
Conjugation of aanhechten (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanhechten | |||
past singular | hechtte aan | |||
past participle | aangehecht | |||
infinitive | aanhechten | |||
gerund | aanhechten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | hecht aan | hechtte aan | aanhecht | aanhechtte |
2nd person sing. (jij) | hecht aan | hechtte aan | aanhecht | aanhechtte |
2nd person sing. (u) | hecht aan | hechtte aan | aanhecht | aanhechtte |
2nd person sing. (gij) | hecht aan | hechtte aan | aanhecht | aanhechtte |
3rd person singular | hecht aan | hechtte aan | aanhecht | aanhechtte |
plural | hechten aan | hechtten aan | aanhechten | aanhechtten |
subjunctive sing.1 | hechte aan | hechtte aan | aanhechte | aanhechtte |
subjunctive plur.1 | hechten aan | hechtten aan | aanhechten | aanhechtten |
imperative sing. | hecht aan | |||
imperative plur.1 | hecht aan | |||
participles | aanhechtend | aangehecht | ||
1) Archaic. |