From Middle Dutch aenhouden. Equivalent to aan + houden.
aanhouden
Conjugation of aanhouden (strong class 7, slightly irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanhouden | |||
past singular | hield aan | |||
past participle | aangehouden | |||
infinitive | aanhouden | |||
gerund | aanhouden n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | hou aan, houd aan | hield aan | aanhou, aanhoud | aanhield |
2nd person sing. (jij) | houdt aan, hou aan2, houd aan2 | hield aan | aanhoudt | aanhield |
2nd person sing. (u) | houdt aan | hield aan | aanhoudt | aanhield |
2nd person sing. (gij) | houdt aan | hieldt aan | aanhoudt | aanhieldt |
3rd person singular | houdt aan | hield aan | aanhoudt | aanhield |
plural | houden aan | hielden aan | aanhouden | aanhielden |
subjunctive sing.1 | houde aan | hielde aan | aanhoude | aanhielde |
subjunctive plur.1 | houden aan | hielden aan | aanhouden | aanhielden |
imperative sing. | hou aan, houd aan | |||
imperative plur.1 | houdt aan | |||
participles | aanhoudend | aangehouden | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |