aanstippen
Conjugation of aanstippen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanstippen | |||
past singular | stipte aan | |||
past participle | aangestipt | |||
infinitive | aanstippen | |||
gerund | aanstippen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | stip aan | stipte aan | aanstip | aanstipte |
2nd person sing. (jij) | stipt aan, stip aan2 | stipte aan | aanstipt | aanstipte |
2nd person sing. (u) | stipt aan | stipte aan | aanstipt | aanstipte |
2nd person sing. (gij) | stipt aan | stipte aan | aanstipt | aanstipte |
3rd person singular | stipt aan | stipte aan | aanstipt | aanstipte |
plural | stippen aan | stipten aan | aanstippen | aanstipten |
subjunctive sing.1 | stippe aan | stipte aan | aanstippe | aanstipte |
subjunctive plur.1 | stippen aan | stipten aan | aanstippen | aanstipten |
imperative sing. | stip aan | |||
imperative plur.1 | stipt aan | |||
participles | aanstippend | aangestipt | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |