aanvoelen
Conjugation of aanvoelen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanvoelen | |||
past singular | voelde aan | |||
past participle | aangevoeld | |||
infinitive | aanvoelen | |||
gerund | aanvoelen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | voel aan | voelde aan | aanvoel | aanvoelde |
2nd person sing. (jij) | voelt aan, voel aan2 | voelde aan | aanvoelt | aanvoelde |
2nd person sing. (u) | voelt aan | voelde aan | aanvoelt | aanvoelde |
2nd person sing. (gij) | voelt aan | voelde aan | aanvoelt | aanvoelde |
3rd person singular | voelt aan | voelde aan | aanvoelt | aanvoelde |
plural | voelen aan | voelden aan | aanvoelen | aanvoelden |
subjunctive sing.1 | voele aan | voelde aan | aanvoele | aanvoelde |
subjunctive plur.1 | voelen aan | voelden aan | aanvoelen | aanvoelden |
imperative sing. | voel aan | |||
imperative plur.1 | voelt aan | |||
participles | aanvoelend | aangevoeld | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |