From door + voeren, calque of German durchführen.
doorvoeren
The sense “to carry out, to implement” has met strong disapproval from purists in the mid-twentieth century as a Germanism, but is not commonly proscribed anymore.
Conjugation of doorvoeren (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | doorvoeren | |||
past singular | voerde door | |||
past participle | doorgevoerd | |||
infinitive | doorvoeren | |||
gerund | doorvoeren n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | voer door | voerde door | doorvoer | doorvoerde |
2nd person sing. (jij) | voert door, voer door2 | voerde door | doorvoert | doorvoerde |
2nd person sing. (u) | voert door | voerde door | doorvoert | doorvoerde |
2nd person sing. (gij) | voert door | voerde door | doorvoert | doorvoerde |
3rd person singular | voert door | voerde door | doorvoert | doorvoerde |
plural | voeren door | voerden door | doorvoeren | doorvoerden |
subjunctive sing.1 | voere door | voerde door | doorvoere | doorvoerde |
subjunctive plur.1 | voeren door | voerden door | doorvoeren | doorvoerden |
imperative sing. | voer door | |||
imperative plur.1 | voert door | |||
participles | doorvoerend | doorgevoerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |