Hello, you have come here looking for the meaning of the word
díog. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
díog, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
díog in singular and plural. Everything you need to know about the word
díog you have here. The definition of the word
díog will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
díog, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Irish
Pronunciation
Etymology 1
From Middle Irish díc,[2] from Middle French digue, from Old French dike, diic, from Middle Dutch dijc, from Old Dutch diic, dīc, from Frankish *dīk, from Proto-Germanic *dīkaz (“pool”), from Proto-Indo-European *dʰeygʷ- (“to stick, stab, pierce, dig”).
Noun
díog f (genitive singular díge, nominative plural díoga or díogacha)
- ditch, trench (also in archaeology), dyke
- Synonyms: clais, trinse, silteán
- moat
- Synonym: móta
- drain (conduit for rainwater)
- Synonym: draein
Declension
Further reading
- Dinneen, Patrick S. (1904) “díg”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 240
- Dinneen, Patrick S. (1904) “díog”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 242
- Ó Dónaill, Niall (1977) “díog”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
Etymology 2
Noun
díog f (genitive singular díge, nominative plural díoga)
- Alternative form of diúg (“a drop of drink”)
Declension
Verb
díog (present analytic díogann, future analytic díogfaidh, verbal noun díogadh, past participle díogtha)
- Alternative form of diúg (“to drink to the last drop”)
Conjugation
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
díogaim
|
díogann tú; díogair†
|
díogann sé, sí
|
díogaimid
|
díogann sibh
|
díogann siad; díogaid†
|
a dhíogann; a dhíogas / a ndíogann*
|
díogtar
|
past
|
dhíog mé; dhíogas
|
dhíog tú; dhíogais
|
dhíog sé, sí
|
dhíogamar; dhíog muid
|
dhíog sibh; dhíogabhair
|
dhíog siad; dhíogadar
|
a dhíog / ar dhíog*
|
díogadh
|
past habitual
|
dhíogainn / ndíogainn‡‡
|
dhíogtá / ndíogtᇇ
|
dhíogadh sé, sí / ndíogadh sé, s퇇
|
dhíogaimis; dhíogadh muid / ndíogaimis‡‡; ndíogadh muid‡‡
|
dhíogadh sibh / ndíogadh sibh‡‡
|
dhíogaidís; dhíogadh siad / ndíogaidís‡‡; ndíogadh siad‡‡
|
a dhíogadh / a ndíogadh*
|
dhíogtaí / ndíogta퇇
|
future
|
díogfaidh mé; díogfad
|
díogfaidh tú; díogfair†
|
díogfaidh sé, sí
|
díogfaimid; díogfaidh muid
|
díogfaidh sibh
|
díogfaidh siad; díogfaid†
|
a dhíogfaidh; a dhíogfas / a ndíogfaidh*
|
díogfar
|
conditional
|
dhíogfainn / ndíogfainn‡‡
|
dhíogfá / ndíogfᇇ
|
dhíogfadh sé, sí / ndíogfadh sé, s퇇
|
dhíogfaimis; dhíogfadh muid / ndíogfaimis‡‡; ndíogfadh muid‡‡
|
dhíogfadh sibh / ndíogfadh sibh‡‡
|
dhíogfaidís; dhíogfadh siad / ndíogfaidís‡‡; ndíogfadh siad‡‡
|
a dhíogfadh / a ndíogfadh*
|
dhíogfaí / ndíogfa퇇
|
subjunctive
|
present
|
go ndíoga mé; go ndíogad†
|
go ndíoga tú; go ndíogair†
|
go ndíoga sé, sí
|
go ndíogaimid; go ndíoga muid
|
go ndíoga sibh
|
go ndíoga siad; go ndíogaid†
|
—
|
go ndíogtar
|
past
|
dá ndíogainn
|
dá ndíogtá
|
dá ndíogadh sé, sí
|
dá ndíogaimis; dá ndíogadh muid
|
dá ndíogadh sibh
|
dá ndíogaidís; dá ndíogadh siad
|
—
|
dá ndíogtaí
|
imperative
|
díogaim
|
díog
|
díogadh sé, sí
|
díogaimis
|
díogaigí; díogaidh†
|
díogaidís
|
—
|
díogtar
|
verbal noun
|
díogadh
|
past participle
|
díogtha
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Etymology 3
Noun
díog f (genitive singular díge, nominative plural díoga)
- Alternative form of gíog (“cheep, chirp”)
Declension
Verb
díog (present analytic díogann, future analytic díogfaidh, verbal noun díogadh, past participle díogtha)
- Alternative form of gíog (“to cheep, chirp”)
Conjugation
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
díogaim
|
díogann tú; díogair†
|
díogann sé, sí
|
díogaimid
|
díogann sibh
|
díogann siad; díogaid†
|
a dhíogann; a dhíogas / a ndíogann*
|
díogtar
|
past
|
dhíog mé; dhíogas
|
dhíog tú; dhíogais
|
dhíog sé, sí
|
dhíogamar; dhíog muid
|
dhíog sibh; dhíogabhair
|
dhíog siad; dhíogadar
|
a dhíog / ar dhíog*
|
díogadh
|
past habitual
|
dhíogainn / ndíogainn‡‡
|
dhíogtá / ndíogtᇇ
|
dhíogadh sé, sí / ndíogadh sé, s퇇
|
dhíogaimis; dhíogadh muid / ndíogaimis‡‡; ndíogadh muid‡‡
|
dhíogadh sibh / ndíogadh sibh‡‡
|
dhíogaidís; dhíogadh siad / ndíogaidís‡‡; ndíogadh siad‡‡
|
a dhíogadh / a ndíogadh*
|
dhíogtaí / ndíogta퇇
|
future
|
díogfaidh mé; díogfad
|
díogfaidh tú; díogfair†
|
díogfaidh sé, sí
|
díogfaimid; díogfaidh muid
|
díogfaidh sibh
|
díogfaidh siad; díogfaid†
|
a dhíogfaidh; a dhíogfas / a ndíogfaidh*
|
díogfar
|
conditional
|
dhíogfainn / ndíogfainn‡‡
|
dhíogfá / ndíogfᇇ
|
dhíogfadh sé, sí / ndíogfadh sé, s퇇
|
dhíogfaimis; dhíogfadh muid / ndíogfaimis‡‡; ndíogfadh muid‡‡
|
dhíogfadh sibh / ndíogfadh sibh‡‡
|
dhíogfaidís; dhíogfadh siad / ndíogfaidís‡‡; ndíogfadh siad‡‡
|
a dhíogfadh / a ndíogfadh*
|
dhíogfaí / ndíogfa퇇
|
subjunctive
|
present
|
go ndíoga mé; go ndíogad†
|
go ndíoga tú; go ndíogair†
|
go ndíoga sé, sí
|
go ndíogaimid; go ndíoga muid
|
go ndíoga sibh
|
go ndíoga siad; go ndíogaid†
|
—
|
go ndíogtar
|
past
|
dá ndíogainn
|
dá ndíogtá
|
dá ndíogadh sé, sí
|
dá ndíogaimis; dá ndíogadh muid
|
dá ndíogadh sibh
|
dá ndíogaidís; dá ndíogadh siad
|
—
|
dá ndíogtaí
|
imperative
|
díogaim
|
díog
|
díogadh sé, sí
|
díogaimis
|
díogaigí; díogaidh†
|
díogaidís
|
—
|
díogtar
|
verbal noun
|
díogadh
|
past participle
|
díogtha
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
díog
|
dhíog
|
ndíog
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
References
- ^ Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 72
- ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “díc”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language