From Old Norse heyra, from Proto-Germanic *hauzijaną, from Proto-Indo-European *h₂ḱh₂owsyéti.
heyra (weak verb, third-person singular past indicative heyrði, supine heyrt)
infinitive (nafnháttur) |
að heyra | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
heyrt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
heyrandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég heyri | við heyrum | present (nútíð) |
ég heyri | við heyrum |
þú heyrir | þið heyrið | þú heyrir | þið heyrið | ||
hann, hún, það heyrir | þeir, þær, þau heyra | hann, hún, það heyri | þeir, þær, þau heyri | ||
past (þátíð) |
ég heyrði | við heyrðum | past (þátíð) |
ég heyrði | við heyrðum |
þú heyrðir | þið heyrðuð | þú heyrðir | þið heyrðuð | ||
hann, hún, það heyrði | þeir, þær, þau heyrðu | hann, hún, það heyrði | þeir, þær, þau heyrðu | ||
imperative (boðháttur) |
heyr (þú) | heyrið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
heyrðu | heyriði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að heyrast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
heyrst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
heyrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég heyrist | við heyrumst | present (nútíð) |
ég heyrist | við heyrumst |
þú heyrist | þið heyrist | þú heyrist | þið heyrist | ||
hann, hún, það heyrist | þeir, þær, þau heyrast | hann, hún, það heyrist | þeir, þær, þau heyrist | ||
past (þátíð) |
ég heyrðist | við heyrðumst | past (þátíð) |
ég heyrðist | við heyrðumst |
þú heyrðist | þið heyrðust | þú heyrðist | þið heyrðust | ||
hann, hún, það heyrðist | þeir, þær, þau heyrðust | hann, hún, það heyrðist | þeir, þær, þau heyrðust | ||
imperative (boðháttur) |
heyrst (þú) | heyrist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
heyrstu | heyristi * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
heyrður | heyrð | heyrt | heyrðir | heyrðar | heyrð | |
accusative (þolfall) |
heyrðan | heyrða | heyrt | heyrða | heyrðar | heyrð | |
dative (þágufall) |
heyrðum | heyrðri | heyrðu | heyrðum | heyrðum | heyrðum | |
genitive (eignarfall) |
heyrðs | heyrðrar | heyrðs | heyrðra | heyrðra | heyrðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
heyrði | heyrða | heyrða | heyrðu | heyrðu | heyrðu | |
accusative (þolfall) |
heyrða | heyrðu | heyrða | heyrðu | heyrðu | heyrðu | |
dative (þágufall) |
heyrða | heyrðu | heyrða | heyrðu | heyrðu | heyrðu | |
genitive (eignarfall) |
heyrða | heyrðu | heyrða | heyrðu | heyrðu | heyrðu |
From Proto-Germanic *hauzijaną, from Proto-Indo-European *h₂ḱh₂owsyéti. Cognate with Old English hīeran, Old Frisian hera, Old Saxon hōrian, Old High German hōren, Gothic 𐌷𐌰𐌿𐍃𐌾𐌰𐌽 (hausjan).
heyra (singular past indicative heyrði, plural past indicative heyrðu, past participle heyrðr)
infinitive | heyra | |
---|---|---|
present participle | heyrandi | |
past participle | heyrðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | heyri | heyrða |
2nd-person singular | heyrir | heyrðir |
3rd-person singular | heyrir | heyrði |
1st-person plural | heyrum | heyrðum |
2nd-person plural | heyrið | heyrðuð |
3rd-person plural | heyra | heyrðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | heyra | heyrða |
2nd-person singular | heyrir | heyrðir |
3rd-person singular | heyri | heyrði |
1st-person plural | heyrim | heyrðim |
2nd-person plural | heyrið | heyrðið |
3rd-person plural | heyri | heyrði |
imperative | present | |
2nd-person singular | heyr, heyri | |
1st-person plural | heyrum | |
2nd-person plural | heyrið |
infinitive | heyrask | |
---|---|---|
present participle | heyrandisk | |
past participle | heyrzk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | heyrumk | heyrðumk |
2nd-person singular | heyrisk | heyrðisk |
3rd-person singular | heyrisk | heyrðisk |
1st-person plural | heyrumsk | heyrðumsk |
2nd-person plural | heyrizk | heyrðuzk |
3rd-person plural | heyrask | heyrðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | heyrumk | heyrðumk |
2nd-person singular | heyrisk | heyrðisk |
3rd-person singular | heyrisk | heyrðisk |
1st-person plural | heyrimsk | heyrðimsk |
2nd-person plural | heyrizk | heyrðizk |
3rd-person plural | heyrisk | heyrðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | heyrsk, heyrisk | |
1st-person plural | heyrumsk | |
2nd-person plural | heyrizk |