narzucić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word narzucić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word narzucić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say narzucić in singular and plural. Everything you need to know about the word narzucić you have here. The definition of the word narzucić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofnarzucić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

From na- +‎ rzucić.

Pronunciation

  • IPA(key): /naˈʐu.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio 1; narzucić:(file)
  • Audio 2; narzucić się:(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: na‧rzu‧cić

Verb

narzucić pf (imperfective narzucać)

  1. (transitive) to throw or toss onto
  2. (transitive) to impose (to make someone accept something)
  3. (transitive) to put on, to don in a hurry
  4. (reflexive with się) to impose oneself

Conjugation

Conjugation of narzucić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive narzucić
future tense 1st narzucę narzucimy
2nd narzucisz narzucicie
3rd narzuci narzucą
impersonal narzuci się
past tense 1st narzuciłem,
-(e)m narzucił
narzuciłam,
-(e)m narzuciła
narzuciłom,
-(e)m narzuciło
narzuciliśmy,
-(e)śmy narzucili
narzuciłyśmy,
-(e)śmy narzuciły
2nd narzuciłeś,
-(e)ś narzucił
narzuciłaś,
-(e)ś narzuciła
narzuciłoś,
-(e)ś narzuciło
narzuciliście,
-(e)ście narzucili
narzuciłyście,
-(e)ście narzuciły
3rd narzucił narzuciła narzuciło narzucili narzuciły
impersonal narzucono
conditional 1st narzuciłbym,
bym narzucił
narzuciłabym,
bym narzuciła
narzuciłobym,
bym narzuciło
narzucilibyśmy,
byśmy narzucili
narzuciłybyśmy,
byśmy narzuciły
2nd narzuciłbyś,
byś narzucił
narzuciłabyś,
byś narzuciła
narzuciłobyś,
byś narzuciło
narzucilibyście,
byście narzucili
narzuciłybyście,
byście narzuciły
3rd narzuciłby,
by narzucił
narzuciłaby,
by narzuciła
narzuciłoby,
by narzuciło
narzuciliby,
by narzucili
narzuciłyby,
by narzuciły
impersonal narzucono by
imperative 1st niech narzucę narzućmy
2nd narzuć narzućcie
3rd niech narzuci niech narzucą
passive adjectival participle narzucony narzucona narzucone narzuceni narzucone
anterior adverbial participle narzuciwszy
verbal noun narzucenie

Derived terms

nouns

Further reading

  • narzucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • narzucić in Polish dictionaries at PWN