A playful derivation from pök, a variant of köp (“to spit”) + -hendi (diminutive suffix).[1][2][3]
pökhendi (comparative pökhendibb, superlative legpökhendibb)
| Inflection of pökhendi | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | pökhendi | pökhendik pökhendiek |
| accusative | pökhendit | pökhendiket pökhendieket |
| dative | pökhendinek | pökhendiknek pökhendieknek |
| instrumental | pökhendivel | pökhendikkel pökhendiekkel |
| causal-final | pökhendiért | pökhendikért pökhendiekért |
| translative | pökhendivé | pökhendikké pökhendiekké |
| terminative | pökhendiig | pökhendikig pökhendiekig |
| essive-formal | pökhendiként | pökhendikként pökhendiekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | pökhendiben | pökhendikben pökhendiekben |
| superessive | pökhendin | pökhendiken pökhendieken |
| adessive | pökhendinél | pökhendiknél pökhendieknél |
| illative | pökhendibe | pökhendikbe pökhendiekbe |
| sublative | pökhendire | pökhendikre pökhendiekre |
| allative | pökhendihez | pökhendikhez pökhendiekhez |
| elative | pökhendiből | pökhendikből pökhendiekből |
| delative | pökhendiről | pökhendikről pökhendiekről |
| ablative | pökhenditől | pökhendiktől pökhendiektől |
| non-attributive possessive - singular |
pökhendié | pökhendiké pökhendieké |
| non-attributive possessive - plural |
pökhendiéi | pökhendikéi pökhendiekéi |