słuszać

Hello, you have come here looking for the meaning of the word słuszać. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word słuszać, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say słuszać in singular and plural. Everything you need to know about the word słuszać you have here. The definition of the word słuszać will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofsłuszać, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *slùšati.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /sɫuʃʲat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /sɫuʃʲat͡ɕ/

Verb

słuszać impf (perfective posłuszać)

  1. (attested in Sieradz-Łęczyca, Lesser Poland, Greater Poland, Masovia) to belong to, to be due by law
    • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, , , volume XXII, Łęczyca, page 12:
      Cum diuinum cultum quequam munda condeceant, gl. pertineant slvschalyby, noli quicquam de inmundis questibus imolare
      [Cum diuinum cultum quequam munda condeceant, gl. pertineant słuszaliby, noli quicquam de inmundis questibus imolare]
    • 1895 [1423], Archiwum Komisji Prawniczej. Collectanea ex Archivo Collegii Iuridici, volume VIIIa, page 162:
      Yze then gagy, o gyz pan *Ondrzye pozywal, ne *sluchsa do Czarnoczyna, ale ku Mąnkarzouiczom
      [Iże ten gaj, o jiż pan Ondrzej pozywał, nie słusza do Czarnocina, ale ku Mąkarzowicom]
    • 1901 [1432], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume II, Radom, Sandomierz, Opoczno, page 309:
      Tych Halene sluschalo trzecza czanscz
      [Tych Halenie słuszało trzecia część]
    • 1959 [1438], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 1598, Poznań:
      Anym tego pobrala, czosch to wschytko sluscha ku czwartey czansczy myasteczka Czarnkowa
      [Anim tego pobrała, coż to wszytko słusza ku czwartej części miasteczka Czarnkowa]
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 90:
      Tedi za tho iste vsylstwo... vyną pyanczdzyesyant xyanzanczyu i czestnikom yego, na ktore sluscha (quorum interest) i padnye
      [Tedy za to iste usilstwo... winę pięćdziesiąt ksiąźęciu i czestnikom jego, na ktore słusza (quorum interest) i padnie]
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 47, 3:
      Ale chczalyby wasz pan kogo *vwynycz o gyna rzecz... tako, czosz by szluszala przed gego burgrabyą (quod ad burgravii officium non spectat)
      [Ale chciałliby wasz pan kogo owinić o jiną rzecz... tako coż by słuszała przed jego burgrabią (quod ad burgravii officium non spectat)]
  2. (attested in Masovia) to be subject to court or law
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 96:
      Przylanczyw sobye starosthą myodovego, acz gy ma, pakli nye ma, tegdi voznego naschego, ktorego s prava slusche (nostro praecone, cuius intererit)
      [Przyłączyw sobie starostę miodowego, acz ji ma, pakli nie ma, tegdy woźnego naszego, ktorego z prawa słusze (nostro praecone, cuius intererit)]
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 15, 2:
      Sąszyeczszkye ludzy, czo nye szlusząyą ku naszemv szandv, thy moze voyth zaraczycz
      [Sąsiedzskie ludzi, co nie słuszają ku naszemu sądu, ty może wojt zaręczyć]
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 45, 4:
      Daley, goracze rzeczy, czo sluszą ną groczszkye prawo (burggravii iudicium fit vel est)
      [Dalej, gorące rzeczy, co słusza na grodzskie prawo (burggravii iudicium fit vel est)]
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 14, 4:
      Daley, goraczą rzecz, czso szlvszcha w groczkye prawo
      [Dalej, gorąca rzecz, cso słusza w grodzkie prawo]
  3. to concern, to be about
    • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 18, 19:
      Bøødz ty ludu w tich, czsosz na pana slusze (quae ad deum pertinent)
      [Bądź ty ludu w tych, csoż na Pana słusze (quae ad deum pertinent)]
  4. (attested in Greater Poland) to be appropriate; to reconcile
    • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, Lubiń, page 97:
      Conuenire, id est congruere, decere sgądzacz szyą, slvschecz
      [Conuenire, id est congruere, decere zgadzać się, słuszeć]
  5. (impersonal, attested in Lesser Poland) to be fitting, to be right
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 32, 1:
      Weselcze se, prawi, w gospodne, prawim slusza pofala (rectos decet collaudatio)
      [Wiesielcie sie, prawi, w Gospodnie, prawym słusza pofała (rectos decet collaudatio)]
    • 1930 [c. 1455], “Tob”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 3, 6:
      Przikaz przyiøcz w pokoiv duch moy, bocz my ivsz slusze wyøcey vmrzecz, nyszly sziwu bicz (expedit enim mihi mori magis quam vivere)
      [Przykaż przyjąć w pokoju duch moj, boć mi już słusze więcej umrzeć, niźli żywu być (expedit enim mihi mori magis quam vivere)]
  6. (impersonal, attested in Masovia) to be necessary
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 61:
      Sluza vstawycz (convenit statuere), aby zadny Zyth... kthoremv chrzesczyanynowy... swych penyądzy na lysthy zastawne nye poszyczal
      [Słusza ustawić (convenit statuere), aby żadny Żyd... ktoremu chrześcijaninowi... swych pieniędzy na listy zastawne nie pożyczał]
  7. (impersonal, attested in Masovia) to be allowed
  8. (attested in Lesser Poland) to obey, to listen, to fulfill someone's will
    • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie, Miechów, page cv 39:
      *Droky sø ne othlozily, u cem rady sina bozego slusaly
      [Drogi są nie otłożyli, w czem radzi Syna Bożego słuszali]
  9. (attested in Lesser Poland) to listen kindly to someone or something
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 129, 2:
      Bødzcze vszy twoge sluszayøcze glossa modlytwy mogey (fiant aures tuae intendentes in vocem deprecationis meae)
      [Bądźcie uszy twoje słuszające głosa modlitwy mojej (fiant aures tuae intendentes in vocem deprecationis meae)]
  10. (attested in Greater Poland) The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
    1. to hear
      • 1967 [1398], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 46, Kościan:
        Iszem byl poszlem do Andrzea o tego czloweka, czo *pzres licza obeszon, iszby pomogl swym scholtissem prawa, y to gego szona sluszala y prawa mv ne pomogl
        [Iżem był posłem do Andrzeja o tego człowieka, co przez lica obieszon, iżby pomogł z swym szołtyszem prawa, i to jego żona słuszała i prawa mu nie pomogł]
  11. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
    1. to allow, to permit
      • XV p. post., Józefa Reczka, Elżbieta Belcarzowa, editors, Glosy z rękopisu, number nr 414/11, Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Lwowie, obecnie we Wro­cławiu, page 173:
        Sed si consensus concedit et racio decernat, id est szluszal, ad faciendum illa, ad que ira concitat
        [Sed si consensus concedit et racio decernat, id est słuszał, ad faciendum illa, ad que ira concitat]
verb
noun
adjective

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “słuszać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Further reading