sporgersi

Italian

spòrger si or spórger si (first-person singular present mi spòrgo or mi spórgo, first-person singular past historic mi spòrsi or mi spórsi, past participle spòrto or spórto)

Conjugation of spòrger si or spórger si (root-stressed -ere; irregular) (See Appendix:Italian verbs)

person	singular			plural
infinitive	spòrger si, spórger si
auxiliary verb		èssere	gerund		sporgèndosi
present participle		sporgènte	past participle		spòrto, spórto
person	first	second	third	first	second	third
indicative	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	mi spòrgo, mi spórgo	ti spòrgi, ti spórgi	si spòrge, si spórge	ci sporgiàmo	vi sporgéte	si spòrgono, si spórgono
imperfect	mi sporgévo	ti sporgévi	si sporgéva	ci sporgevàmo	vi sporgevàte	si sporgévano
past historic	mi spòrsi, mi spórsi	ti sporgésti	si spòrse, si spórse	ci sporgémmo	vi sporgéste	si spòrsero, si spórsero
future	mi sporgerò	ti sporgerài	si sporgerà	ci sporgerémo	vi sporgeréte	si sporgerànno
conditional	mi sporgerèi	ti sporgerésti	si sporgerèbbe, si sporgerébbe	ci sporgerémmo	vi sporgeréste	si sporgerèbbero, si sporgerébbero
subjunctive	che io	che tu	che lui/che lei, che esso/che essa	che noi	che voi	che loro, che essi/che esse
present	mi spòrga, mi spórga	ti spòrga, ti spórga	si spòrga, si spórga	ci sporgiàmo	vi sporgiàte	si spòrgano, si spórgano
imperfect	mi sporgéssi	ti sporgéssi	si sporgésse	ci sporgéssimo	vi sporgéste	si sporgéssero
imperative	—	tu	Lei	noi	voi	Loro
imperative		spòrgiti, spórgiti	si spòrga, si spórga	sporgiàmoci	sporgétevi	si spòrgano, si spórgano
negative imperative		non spòrgerti, non ti spòrgere, non spórgerti, non ti spórgere	non si spòrga, non si spórga	non sporgiàmoci, non ci sporgiàmo	non sporgétevi, non vi sporgéte	non si spòrgano, non si spórgano