uniżać

From uniżyć +‎ -ać. First attested in the 15th cenutury.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /uɲiʒʲat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /uɲiʒʲat͡ɕ/

uniżać impf (perfective uniżyć)

1. (reflexive with się) to lower oneself, to show humility
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 381:

     Wschelky, ktory szye povysscha, byva ponyzon, a kto szye vnyza (qui se humiliat Luc 14, 11), bądzye povysschon

     [Wszelki, ktory sie powyszsza, bywa poniżon, a kto sie uniża (qui se humiliat Luc 14, 11), będzie powyszszon]

• Polish: uniżać
• Silesian: uniżać

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “uniżać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish uniżać. By surface analysis, uniżyć +‎ -ać. Compare Kashubian ùniżac and Russian унижа́ть (unižátʹ).

• Audio; “uniżać się”:

  (file)

• Rhymes: -iʐat͡ɕ
• Syllabification: u‧ni‧żać

uniżać impf (perfective uniżyć)

1. (transitive, dated) to lower, to abase, to humble

   Synonym: upokarzać

2. (transitive, obsolete) to lower (to cause to be at a lower position)

   Synonyms: obniżać, zniżać

3. (reflexive with się, dated) to lower oneself, to abase oneself, to humble oneself

   Synonym: upokarzać się

4. (reflexive with się, obsolete) to become lower

   Synonym: zniżać się

• uniżać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uniżać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “uniżać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “uniżać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Aleksandra Wieczorek (13.12.2018) “UNIŻAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku
• Aleksandra Wieczorek (13.12.2018) “UNIŻAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “uniżać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “uniżać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “uniżać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 311

Inherited from Old Polish uniżać. By surface analysis, uniżyć +‎ -ać. Compare Kashubian ùniżac and Russian унижа́ть (unižátʹ).

• IPA^(key): /uˈɲi.ʐat͡ɕ/
• Rhymes: -iʐat͡ɕ
• Syllabification: u‧ni‧żać

uniżać impf (perfective uniżyć)

1. (transitive) to lower, to abase, to humble
2. (transitive) to lower (to cause to be at a lower position)

• uniżać in silling.org