From Middle Dutch vorewenden. Equivalent to voor + wenden, probably a calque of Latin praetexō.
voorwenden
Conjugation of voorwenden (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | voorwenden | |||
past singular | wendde voor | |||
past participle | voorgewend | |||
infinitive | voorwenden | |||
gerund | voorwenden n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | wend voor | wendde voor | voorwend | voorwendde |
2nd person sing. (jij) | wendt voor, wend voor2 | wendde voor | voorwendt | voorwendde |
2nd person sing. (u) | wendt voor | wendde voor | voorwendt | voorwendde |
2nd person sing. (gij) | wendt voor | wendde voor | voorwendt | voorwendde |
3rd person singular | wendt voor | wendde voor | voorwendt | voorwendde |
plural | wenden voor | wendden voor | voorwenden | voorwendden |
subjunctive sing.1 | wende voor | wendde voor | voorwende | voorwendde |
subjunctive plur.1 | wenden voor | wendden voor | voorwenden | voorwendden |
imperative sing. | wend voor | |||
imperative plur.1 | wendt voor | |||
participles | voorwendend | voorgewend | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |