zaczynić

From za- +‎ czynić. First attested in the middle of the 15th century. Compare Old Czech začiniti.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zat͡ʃʲɨɲit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /zat͡ʃʲɨɲit͡ɕ/

zaczynić pf

1. to do
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 58:

     Czokolvye by ten czlovyek przeczyv bogu albo przeczyv lyvdu zaczynyl, slucha yego nye rvszacz..., bo vydzymy, yzecz... iego vszytky dzyala nye ssą zle, alye barzo vzyteczne

     [Cokolwie by ten człowiek przeciw Bogu albo przeciw ludu zaczynił, słucha jego nie ruszać..., bo widzimy, iżeć... jego wszytki działa nie są złe, ale barzo użyteczne]

• Polish: zaczynić
• Silesian: zaczynić

• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “zaczynić”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Inherited from Old Polish zaczynić. By surface analysis, za- +‎ czynić. Compare and Russian зачини́ть (začinítʹ).

• Rhymes: -ɘɲit͡ɕ
• Syllabification: za‧czy‧nić

zaczynić pf (imperfective zaczyniać)

1. (transitive, cooking) to add leaven to crushed dough
2. (transitive, obsolete) to cast; to charm; to curse (to perform, bring forth an enchantment)

• zaczynić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zaczynić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zaczynić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zaczynić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zaczynić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 57
• zaczynić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Inherited from Old Polish zaczynić. By surface analysis, za- +‎ czynić.

• IPA^(key): /zaˈt͡ʂɪ.ɲit͡ɕ/
• Rhymes: -ɪɲit͡ɕ
• Syllabification: za‧czy‧nić

zaczynić pf (imperfective zaczyniać)

1. (transitive) to demand, to ask

• zaczynić in silling.org