zafiksować

From za- +‎ fiksować. First attested in 1848.^[1]

• IPA^(key): /za.fikˈsɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: za‧fik‧so‧wać

zafiksować pf (imperfective fiksować)

1. (transitive, literary) to arrange, to fix, to set (to cause to be unchanging or set)

   Synonym: ustalić

2. (transitive) to fix, to set (to cause to stop moving in space)
3. (reflexive with się, colloquial) to fixate (to focus too much on something while ignoring others) or or or

zafiksować pf

1. (reflexive with się, colloquial) to fix, to set (to be remembered by someone permanently)

• zafiksować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zafiksować się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zafiksować in Polish dictionaries at PWN
• zafiksować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego