From δῠνᾰ́στης (dŭnắstēs, “ruler, petty ruler”) + -ῐ́ᾱ (-ĭ́ā).
δῠνᾰστείᾱ • (dŭnăsteíā) f (genitive δῠνᾰστείᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ δῠνᾰστείᾱ hē dŭnăsteíā |
τὼ δῠνᾰστείᾱ tṑ dŭnăsteíā |
αἱ δῠνᾰστεῖαι hai dŭnăsteîai | ||||||||||
Genitive | τῆς δῠνᾰστείᾱς tês dŭnăsteíās |
τοῖν δῠνᾰστείαιν toîn dŭnăsteíain |
τῶν δῠνᾰστειῶν tôn dŭnăsteiôn | ||||||||||
Dative | τῇ δῠνᾰστείᾳ têi dŭnăsteíāi |
τοῖν δῠνᾰστείαιν toîn dŭnăsteíain |
ταῖς δῠνᾰστείαις taîs dŭnăsteíais | ||||||||||
Accusative | τὴν δῠνᾰστείᾱν tḕn dŭnăsteíān |
τὼ δῠνᾰστείᾱ tṑ dŭnăsteíā |
τᾱ̀ς δῠνᾰστείᾱς tā̀s dŭnăsteíās | ||||||||||
Vocative | δῠνᾰστείᾱ dŭnăsteíā |
δῠνᾰστείᾱ dŭnăsteíā |
δῠνᾰστεῖαι dŭnăsteîai | ||||||||||
Notes: |
|
δυναστεία • (dynasteía) f (plural δυναστείες)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | δυναστεία (dynasteía) | δυναστείες (dynasteíes) |
genitive | δυναστείας (dynasteías) | δυναστειών (dynasteión) |
accusative | δυναστεία (dynasteía) | δυναστείες (dynasteíes) |
vocative | δυναστεία (dynasteía) | δυναστείες (dynasteíes) |