κᾰ́τοικος (kátoikos) + -ῐ́ᾱ (-íā)
κᾰτοικῐ́ᾱ • (katoikíā) f (genitive κᾰτοικῐ́ᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ κᾰτοικῐ́ᾱ hē katoikíā |
τὼ κᾰτοικῐ́ᾱ tṑ katoikíā |
αἱ κᾰτοικῐ́αι hai katoikíai | ||||||||||
Genitive | τῆς κᾰτοικῐ́ᾱς tês katoikíās |
τοῖν κᾰτοικῐ́αιν toîn katoikíain |
τῶν κᾰτοικῐῶν tôn katoikiôn | ||||||||||
Dative | τῇ κᾰτοικῐ́ᾳ têi katoikíāi |
τοῖν κᾰτοικῐ́αιν toîn katoikíain |
ταῖς κᾰτοικῐ́αις taîs katoikíais | ||||||||||
Accusative | τὴν κᾰτοικῐ́ᾱν tḕn katoikíān |
τὼ κᾰτοικῐ́ᾱ tṑ katoikíā |
τᾱ̀ς κᾰτοικῐ́ᾱς tā̀s katoikíās | ||||||||||
Vocative | κᾰτοικῐ́ᾱ katoikíā |
κᾰτοικῐ́ᾱ katoikíā |
κᾰτοικῐ́αι katoikíai | ||||||||||
Notes: |
|
From the Ancient Greek κατοικία (katoikía).
κατοικία • (katoikía) f (plural κατοικίες)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | κατοικία (katoikía) | κατοικίες (katoikíes) |
genitive | κατοικίας (katoikías) | κατοικιών (katoikión) |
accusative | κατοικία (katoikía) | κατοικίες (katoikíes) |
vocative | κατοικία (katoikía) | κατοικίες (katoikíes) |