κάτοικος

Ancient Greek

Etymology

κᾰτᾰ- (kata-, “fully”) +‎ οἶκος (oîkos, “home”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ká.toi̯.kos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈka.ty.kos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈka.ty.kos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈka.ty.kos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈka.ti.kos/

Noun

κᾰ́τοικος • (kátoikos) m (genitive κᾰτοίκου); second declension

inhabitant
Synonym: κατοικήτωρ (katoikḗtōr)
(and especially) a military colonist

Declension

Second declension of ὁ κᾰ́τοικος; τοῦ κᾰτοίκου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ κᾰ́τοικος ho kátoikos	τὼ κᾰτοίκω tṑ katoíkō	οἱ κᾰ́τοικοι hoi kátoikoi
Genitive	τοῦ κᾰτοίκου toû katoíkou	τοῖν κᾰτοίκοιν toîn katoíkoin	τῶν κᾰτοίκων tôn katoíkōn
Dative	τῷ κᾰτοίκῳ tôi katoíkōi	τοῖν κᾰτοίκοιν toîn katoíkoin	τοῖς κᾰτοίκοις toîs katoíkois
Accusative	τὸν κᾰ́τοικον tòn kátoikon	τὼ κᾰτοίκω tṑ katoíkō	τοὺς κᾰτοίκους toùs katoíkous
Vocative	κᾰ́τοικε kátoike	κᾰτοίκω katoíkō	κᾰ́τοικοι kátoikoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: κάτοικος (kátoikos)

Adjective

κάτοικος • (kátoikos) m (feminine κατοίκη, neuter κάτοικον); first/second declension

(Byzantine) in the house, indoors
(Byzantine) inhabiting

Declension

First and second declension of κάτοικος; κατοίκη; κάτοικον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κάτοικος kátoikos	κατοίκη katoíkē	κάτοικον kátoikon	κατοίκω katoíkō	κατοίκᾱ katoíkā	κατοίκω katoíkō	κάτοικοι kátoikoi	κάτοικαι kátoikai	κάτοικᾰ kátoika
Genitive	κατοίκου katoíkou	κατοίκης katoíkēs	κατοίκου katoíkou	κατοίκοιν katoíkoin	κατοίκαιν katoíkain	κατοίκοιν katoíkoin	κατοίκων katoíkōn	κατοίκων katoíkōn	κατοίκων katoíkōn
Dative	κατοίκῳ katoíkōi	κατοίκῃ katoíkēi	κατοίκῳ katoíkōi	κατοίκοιν katoíkoin	κατοίκαιν katoíkain	κατοίκοιν katoíkoin	κατοίκοις katoíkois	κατοίκαις katoíkais	κατοίκοις katoíkois
Accusative	κάτοικον kátoikon	κατοίκην katoíkēn	κάτοικον kátoikon	κατοίκω katoíkō	κατοίκᾱ katoíkā	κατοίκω katoíkō	κατοίκους katoíkous	κατοίκᾱς katoíkās	κάτοικᾰ kátoika
Vocative	κάτοικε kátoike	κατοίκη katoíkē	κάτοικον kátoikon	κατοίκω katoíkō	κατοίκᾱ katoíkā	κατοίκω katoíkō	κάτοικοι kátoikoi	κάτοικαι kátoikai	κάτοικᾰ kátoika
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κατοίκως katoíkōs			κατοικότερος katoikóteros			κατοικότᾰτος katoikótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

κατοικάς (katoikás)
κατοικειόομαι (katoikeióomai)
κατοικέσια (katoikésia)
κατοικεσία (katoikesía)
κατοικέω (katoikéō)
κατοίκημα (katoíkēma)
κατοίκησις (katoíkēsis)
κατοικητήριον (katoikētḗrion)
κατοικητήριος (katoikētḗrios)
κατοικητής (katoikētḗs)
κατοικία (katoikía)
κατοίκια (katoíkia)
κατοικίδιος (katoikídios)
κατοικίζω (katoikízō)
κατοίκιος (katoíkios)
κατοικίς (katoikís)
κατοικισμός (katoikismós)
κατοικιστής (katoikistḗs)
κατοικοδομέω (katoikodoméō)
κατοικονομέω (katoikonoméō)
κατοικοφθορέω (katoikophthoréō)
κατοικῐκός (katoikikós)
κατοίκῐσις (katoíkisis)

Greek

Etymology

From the Ancient Greek κάτοικος (kátoikos).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈka.ti.kos/

Noun

κάτοικος • (kátoikos) m or f (plural κάτοικοι)

inhabitant

Declension

Declension of κάτοικος

	singular	plural
nominative	κάτοικος •	κάτοικοι •
genitive	κατοίκου •	κατοίκων •
accusative	κάτοικο •	κατοίκους •
vocative	κάτοικε •	κάτοικοι •

Related terms

see: κατοικώ (katoikó, “inhabit”)

κάτοικος

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Noun

Declension

Descendants

Adjective

Declension

Derived terms

Further reading

Greek

Etymology

Pronunciation

Noun

Declension

Related terms

Wikious

Boobota

Sagapedia