From καλέω (kaléō, “to call”) + -τός (-tós).
κλητός • (klētós) m (feminine κλητή, neuter κλητόν); first/second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | κλητός klētós |
κλητή klētḗ |
κλητόν klētón |
κλητώ klētṓ |
κλητᾱ́ klētā́ |
κλητώ klētṓ |
κλητοί klētoí |
κληταί klētaí |
κλητᾰ́ klētá | |||||
| Genitive | κλητοῦ klētoû |
κλητῆς klētês |
κλητοῦ klētoû |
κλητοῖν klētoîn |
κληταῖν klētaîn |
κλητοῖν klētoîn |
κλητῶν klētôn |
κλητῶν klētôn |
κλητῶν klētôn | |||||
| Dative | κλητῷ klētôi |
κλητῇ klētêi |
κλητῷ klētôi |
κλητοῖν klētoîn |
κληταῖν klētaîn |
κλητοῖν klētoîn |
κλητοῖς klētoîs |
κληταῖς klētaîs |
κλητοῖς klētoîs | |||||
| Accusative | κλητόν klētón |
κλητήν klētḗn |
κλητόν klētón |
κλητώ klētṓ |
κλητᾱ́ klētā́ |
κλητώ klētṓ |
κλητούς klētoús |
κλητᾱ́ς klētā́s |
κλητᾰ́ klētá | |||||
| Vocative | κλητέ klēté |
κλητή klētḗ |
κλητόν klētón |
κλητώ klētṓ |
κλητᾱ́ klētā́ |
κλητώ klētṓ |
κλητοί klētoí |
κληταί klētaí |
κλητᾰ́ klētá | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| — | — | κλητότᾰτος klētótatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
From Ancient Greek κλητός (klētós)
κλητός • (klitós) m (feminine κλητή, neuter κλητό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | κλητός (klitós) | κλητή (klití) | κλητό (klitó) | κλητοί (klitoí) | κλητές (klités) | κλητά (klitá) | |
| genitive | κλητού (klitoú) | κλητής (klitís) | κλητού (klitoú) | κλητών (klitón) | κλητών (klitón) | κλητών (klitón) | |
| accusative | κλητό (klitó) | κλητή (klití) | κλητό (klitó) | κλητούς (klitoús) | κλητές (klités) | κλητά (klitá) | |
| vocative | κλητέ (klité) | κλητή (klití) | κλητό (klitó) | κλητοί (klitoí) | κλητές (klités) | κλητά (klitá) | |