From Proto-Hellenic *néwos (compare Mycenaean Greek 𐀚𐀺 (ne-wo)), from Proto-Indo-European *néwos. Cognates include Old English nīewe (English new), Latin novus, Sanskrit नव (náva), and Avestan 𐬥𐬀𐬎𐬎𐬀 (nauua).
Contrasting the attested feminine form of νέος in Attic, νέᾱ (néā), as well as the word κόρη (kórē) (from Proto-Hellenic *kórwā), we must establish a relative chronology for the Lautgesetze, assuming the digamma from the original form *νέϝος disappeared earlier when between vowels than after liquid and nasal consonants.[1][2] See Attic–Ionic vowel shift.
νέος • (néos) m (feminine νέᾱ, neuter νέον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | νέος néos |
νέᾱ néā |
νέον néon |
νέω néō |
νέᾱ néā |
νέω néō |
νέοι néoi |
νέαι néai |
νέᾰ néa | |||||
Genitive | νέου néou |
νέᾱς néās |
νέου néou |
νέοιν néoin |
νέαιν néain |
νέοιν néoin |
νέων néōn |
νέων néōn |
νέων néōn | |||||
Dative | νέῳ néōi |
νέᾳ néāi |
νέῳ néōi |
νέοιν néoin |
νέαιν néain |
νέοιν néoin |
νέοις néois |
νέαις néais |
νέοις néois | |||||
Accusative | νέον néon |
νέᾱν néān |
νέον néon |
νέω néō |
νέᾱ néā |
νέω néō |
νέους néous |
νέᾱς néās |
νέᾰ néa | |||||
Vocative | νέε née |
νέᾱ néā |
νέον néon |
νέω néō |
νέᾱ néā |
νέω néō |
νέοι néoi |
νέαι néai |
νέᾰ néa | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
νέως néōs |
νεώτερος neṓteros |
νεώτᾰτος neṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | νέος néos |
νέη néē |
νέον néon |
νέω néō |
νέᾱ néā |
νέω néō |
νέοι néoi |
νέαι néai |
νέᾰ néa | |||||
Genitive | νέου néou |
νέης néēs |
νέου néou |
νέοιν néoin |
νέαιν néain |
νέοιν néoin |
νέων néōn |
νεέων / νεῶν neéōn / neôn |
νέων néōn | |||||
Dative | νέῳ néōi |
νέῃ néēi |
νέῳ néōi |
νέοιν néoin |
νέαιν néain |
νέοιν néoin |
νέοισῐ / νέοισῐν / νέοις néoisi(n) / néois |
νέῃσῐ / νέῃσῐν néēisi(n) |
νέοισῐ / νέοισῐν / νέοις néoisi(n) / néois | |||||
Accusative | νέον néon |
νέην néēn |
νέον néon |
νέω néō |
νέᾱ néā |
νέω néō |
νέους néous |
νέᾱς néās |
νέᾰ néa | |||||
Vocative | νέε née |
νέη néē |
νέον néon |
νέω néō |
νέᾱ néā |
νέω néō |
νέοι néoi |
νέαι néai |
νέᾰ néa | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
νέως néōs |
νεώτερος neṓteros |
νεώτᾰτος neṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Learnedly, from Ancient Greek νέος (néos, “young”), from Proto-Hellenic *néwos, from Proto-Indo-European *néwos. Compare to the inherited Demotic synonym νιος (nios).[1]
νέος • (néos) m (feminine νέα, neuter νέο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | νέος (néos) | νέα (néa) | νέο (néo) | νέοι (néoi) | νέες (nées) | νέα (néa) | |
genitive | νέου (néou) | νέας (néas) | νέου (néou) | νέων (néon) | νέων (néon) | νέων (néon) | |
accusative | νέο (néo) | νέα (néa) | νέο (néo) | νέους (néous) | νέες (nées) | νέα (néa) | |
vocative | νέε (née) | νέα (néa) | νέο (néo) | νέοι (néoi) | νέες (nées) | νέα (néa) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο νέος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο νέος, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο νεότερος", etc)
|