From πᾰρᾰ- (pără-, “by, near”) + λείπω (leípō, “to leave”).
παραλείπω • (paraleípō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πᾰρᾰλείψω | πᾰρᾰλείψεις | πᾰρᾰλείψει | πᾰρᾰλείψετον | πᾰρᾰλείψετον | πᾰρᾰλείψομεν | πᾰρᾰλείψετε | πᾰρᾰλείψουσῐ(ν) | ||||
optative | πᾰρᾰλείψοιμῐ | πᾰρᾰλείψοις | πᾰρᾰλείψοι | πᾰρᾰλείψοιτον | πᾰρᾰλειψοίτην | πᾰρᾰλείψοιμεν | πᾰρᾰλείψοιτε | πᾰρᾰλείψοιεν | |||||
middle | indicative | πᾰρᾰλείψομαι | πᾰρᾰλείψῃ, πᾰρᾰλείψει |
πᾰρᾰλείψεται | πᾰρᾰλείψεσθον | πᾰρᾰλείψεσθον | πᾰρᾰλειψόμεθᾰ | πᾰρᾰλείψεσθε | πᾰρᾰλείψονται | ||||
optative | πᾰρᾰλειψοίμην | πᾰρᾰλείψοιο | πᾰρᾰλείψοιτο | πᾰρᾰλείψοισθον | πᾰρᾰλειψοίσθην | πᾰρᾰλειψοίμεθᾰ | πᾰρᾰλείψοισθε | πᾰρᾰλείψοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | πᾰρᾰλείψειν | πᾰρᾰλείψεσθαι | |||||||||||
participle | m | πᾰρᾰλείψων | πᾰρᾰλειψόμενος | ||||||||||
f | πᾰρᾰλείψουσᾰ | πᾰρᾰλειψομένη | |||||||||||
n | πᾰρᾰλεῖψον | πᾰρᾰλειψόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
παραλείπω • (paraleípo) (past παρέλειψα, passive παραλείπομαι)
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | παραλείπω | παραλείψω | παραλείπομαι | παραλειφθώ1 |
2 sg | παραλείπεις | παραλείψεις | παραλείπεσαι | παραλειφθείς |
3 sg | παραλείπει | παραλείψει | παραλείπεται | παραλειφθεί |
1 pl | παραλείπουμε, [‑ομε] | παραλείψουμε, [‑ομε] | παραλειπόμαστε | παραλειφθούμε |
2 pl | παραλείπετε | παραλείψετε | παραλείπεστε, παραλειπόσαστε | παραλειφθείτε |
3 pl | παραλείπουν(ε) | παραλείψουν(ε) | παραλείπονται | παραλειφθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | παρέλειπα | παρέλειψα | παραλειπόμουν(α) | παραλείφθηκα1 |
2 sg | παρέλειπες | παρέλειψες | παραλειπόσουν(α) | παραλείφθηκες |
3 sg | παρέλειπε | παρέλειψε | παραλειπόταν(ε) | παραλείφθηκε |
1 pl | παραλείπαμε | παραλείψαμε | παραλειπόμασταν, (‑όμαστε) | παραλειφθήκαμε |
2 pl | παραλείπατε | παραλείψατε | παραλειπόσασταν, (‑όσαστε) | παραλειφθήκατε |
3 pl | παρέλειπαν, παραλείπαν(ε) | παρέλειψαν, παραλείψαν(ε) | παραλείπονταν, (παραλειπόντουσαν) | παραλείφθηκαν, παραλειφθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα παραλείπω ➤ | θα παραλείψω ➤ | θα παραλείπομαι ➤ | θα παραλειφθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα παραλείπεις, … | θα παραλείψεις, … | θα παραλείπεσαι, … | θα παραλειφθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … παραλείψει | έχω, έχεις, … παραλειφθεί | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … παραλείψει | είχα, είχες, … παραλειφθεί | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … παραλείψει | θα έχω, θα έχεις, … παραλειφθεί | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | παράλειπε | παράλειψε | — | παραλείψου |
2 pl | παραλείπετε | παραλείψτε | παραλείπεστε | παραλειφθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | παραλείποντας ➤ | παραλειπόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Perfect participle➤ | έχοντας παραλείψει ➤ | — | ||
Nonfinite form➤ | παραλείψει | παραλειφθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. In the passive "-φθ-" may become "-φτ-" producing a less common or rare form, e.g. παραλειφθεί → παραλειφτεί • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||