πλανάω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word πλανάω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word πλανάω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say πλανάω in singular and plural. Everything you need to know about the word πλανάω you have here. The definition of the word πλανάω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπλανάω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

Uncertain. Mechanically reconstructable as a thematization of a nasal present *pl-néh₂-ti, corresponding to Proto-Indo-European *pleh₂- (“flat, broad”), but the semantics are highly problematic. There is also a strong semantic and decent phonetic resemblance to πλάζω (plázō, “to wander, rove”), but the different morphologies are difficult to resolve.[1]

Pronunciation

 

Verb

πλᾰνάω • (planáō)

  1. to make to wander, lead wandering about
  2. to lead astray, deceive, mislead
  3. (passive voice) to wander, stray
  4. to wander in speaking, digress
  5. to do a thing irregularly or with variation
  6. to be in doubt or at loss

Conjugation

   Present: πλᾰνᾰ́ω, πλᾰνᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πλᾰνᾰ́ω πλᾰνᾰ́εις πλᾰνᾰ́ει πλᾰνᾰ́ετον πλᾰνᾰ́ετον πλᾰνᾰ́ομεν πλᾰνᾰ́ετε πλᾰνᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive πλᾰνᾰ́ω πλᾰνᾰ́ῃς πλᾰνᾰ́ῃ πλᾰνᾰ́ητον πλᾰνᾰ́ητον πλᾰνᾰ́ωμεν πλᾰνᾰ́ητε πλᾰνᾰ́ωσῐ(ν)
optative πλᾰνᾰ́οιμῐ πλᾰνᾰ́οις πλᾰνᾰ́οι πλᾰνᾰ́οιτον πλᾰνᾰοίτην πλᾰνᾰ́οιμεν πλᾰνᾰ́οιτε πλᾰνᾰ́οιεν
imperative   πλᾰ́νᾰε πλᾰνᾰέτω πλᾰνᾰ́ετον πλᾰνᾰέτων   πλᾰνᾰ́ετε πλᾰνᾰόντων
middle/
passive 		indicative πλᾰνᾰ́ομαι πλᾰνᾰ́ῃ,
πλᾰνᾰ́ει 		πλᾰνᾰ́εται πλᾰνᾰ́εσθον πλᾰνᾰ́εσθον πλᾰνᾰόμεθᾰ πλᾰνᾰ́εσθε πλᾰνᾰ́ονται
subjunctive πλᾰνᾰ́ωμαι πλᾰνᾰ́ῃ πλᾰνᾰ́ηται πλᾰνᾰ́ησθον πλᾰνᾰ́ησθον πλᾰνᾰώμεθᾰ πλᾰνᾰ́ησθε πλᾰνᾰ́ωνται
optative πλᾰνᾰοίμην πλᾰνᾰ́οιο πλᾰνᾰ́οιτο πλᾰνᾰ́οισθον πλᾰνᾰοίσθην πλᾰνᾰοίμεθᾰ πλᾰνᾰ́οισθε πλᾰνᾰ́οιντο
imperative   πλᾰνᾰ́ου πλᾰνᾰέσθω πλᾰνᾰ́εσθον πλᾰνᾰέσθων   πλᾰνᾰ́εσθε πλᾰνᾰέσθων
active middle/passive
infinitive πλᾰνᾰ́ειν πλᾰνᾰ́εσθαι
participle m πλᾰνᾰ́ων πλᾰνᾰόμενος
f πλᾰνᾰ́ουσᾰ πλᾰνᾰομένη
n πλᾰνᾰ́ον πλᾰνᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: πλᾰνῶ, πλᾰνῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πλᾰνῶ πλᾰνᾷς πλᾰνᾷ πλᾰνᾶτον πλᾰνᾶτον πλᾰνῶμεν πλᾰνᾶτε πλᾰνῶσῐ(ν)
subjunctive πλᾰνῶ πλᾰνᾷς πλᾰνᾷ πλᾰνᾶτον πλᾰνᾶτον πλᾰνῶμεν πλᾰνᾶτε πλᾰνῶσῐ(ν)
optative πλᾰνῴην,
πλᾰνῷμῐ 		πλᾰνῴης,
πλᾰνῷς 		πλᾰνῴη,
πλᾰνῷ 		πλᾰνῷτον,
πλᾰνῴητον 		πλᾰνῴτην,
πλᾰνῳήτην 		πλᾰνῷμεν,
πλᾰνῴημεν 		πλᾰνῷτε,
πλᾰνῴητε 		πλᾰνῷεν,
πλᾰνῴησᾰν
imperative   πλᾰ́νᾱ πλᾰνᾱ́τω πλᾰνᾶτον πλᾰνᾱ́των   πλᾰνᾶτε πλᾰνώντων
middle/
passive 		indicative πλᾰνῶμαι πλᾰνᾷ πλᾰνᾶται πλᾰνᾶσθον πλᾰνᾶσθον πλᾰνώμεθᾰ πλᾰνᾶσθε πλᾰνῶνται
subjunctive πλᾰνῶμαι πλᾰνᾷ πλᾰνᾶται πλᾰνᾶσθον πλᾰνᾶσθον πλᾰνώμεθᾰ πλᾰνᾶσθε πλᾰνῶνται
optative πλᾰνῴμην πλᾰνῷο πλᾰνῷτο πλᾰνῷσθον πλᾰνῴσθην πλᾰνῴμεθᾰ πλᾰνῷσθε πλᾰνῷντο
imperative   πλᾰνῶ πλᾰνᾱ́σθω πλᾰνᾶσθον πλᾰνᾱ́σθων   πλᾰνᾶσθε πλᾰνᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive πλᾰνᾶν πλᾰνᾶσθαι
participle m πλᾰνῶν πλᾰνώμενος
f πλᾰνῶσᾰ πλᾰνωμένη
n πλᾰνῶν πλᾰνώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπλᾰ́νᾰον, ἐπλᾰνᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπλᾰ́νᾰον ἐπλᾰ́νᾰες ἐπλᾰ́νᾰε(ν) ἐπλᾰνᾰ́ετον ἐπλᾰνᾰέτην ἐπλᾰνᾰ́ομεν ἐπλᾰνᾰ́ετε ἐπλᾰ́νᾰον
middle/
passive 		indicative ἐπλᾰνᾰόμην ἐπλᾰνᾰ́ου ἐπλᾰνᾰ́ετο ἐπλᾰνᾰ́εσθον ἐπλᾰνᾰέσθην ἐπλᾰνᾰόμεθᾰ ἐπλᾰνᾰ́εσθε ἐπλᾰνᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπλᾰ́νων, ἐπλᾰνώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπλᾰ́νων ἐπλᾰ́νᾱς ἐπλᾰ́νᾱ ἐπλᾰνᾶτον ἐπλᾰνᾱ́την ἐπλᾰνῶμεν ἐπλᾰνᾶτε ἐπλᾰ́νων
middle/
passive 		indicative ἐπλᾰνώμην ἐπλᾰνῶ ἐπλᾰνᾶτο ἐπλᾰνᾶσθον ἐπλᾰνᾱ́σθην ἐπλᾰνώμεθᾰ ἐπλᾰνᾶσθε ἐπλᾰνῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πλᾰγήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative πλᾰγήσομαι πλᾰγήσῃ,
πλᾰγήσει 		πλᾰγήσεται πλᾰγήσεσθον πλᾰγήσεσθον πλᾰγησόμεθᾰ πλᾰγήσεσθε πλᾰγήσονται
optative πλᾰγησοίμην πλᾰγήσοιο πλᾰγήσοιτο πλᾰγήσοισθον πλᾰγησοίσθην πλᾰγησοίμεθᾰ πλᾰγήσοισθε πλᾰγήσοιντο
middle
infinitive πλᾰγήσεσθαι
participle m πλᾰγησόμενος
f πλᾰγησομένη
n πλᾰγησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπλᾰ́νησᾰ, ἐπλᾰνησᾰ́μην, ἐπλᾰνήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπλᾰ́νησᾰ ἐπλᾰ́νησᾰς ἐπλᾰ́νησε(ν) ἐπλᾰνήσᾰτον ἐπλᾰνησᾰ́την ἐπλᾰνήσᾰμεν ἐπλᾰνήσᾰτε ἐπλᾰ́νησᾰν
subjunctive πλᾰνήσω πλᾰνήσῃς πλᾰνήσῃ πλᾰνήσητον πλᾰνήσητον πλᾰνήσωμεν πλᾰνήσητε πλᾰνήσωσῐ(ν)
optative πλᾰνήσαιμῐ πλᾰνήσειᾰς,
πλᾰνήσαις 		πλᾰνήσειε(ν),
πλᾰνήσαι 		πλᾰνήσαιτον πλᾰνησαίτην πλᾰνήσαιμεν πλᾰνήσαιτε πλᾰνήσειᾰν,
πλᾰνήσαιεν
imperative   πλᾰ́νησον πλᾰνησᾰ́τω πλᾰνήσᾰτον πλᾰνησᾰ́των   πλᾰνήσᾰτε πλᾰνησᾰ́ντων
middle indicative ἐπλᾰνησᾰ́μην ἐπλᾰνήσω ἐπλᾰνήσᾰτο ἐπλᾰνήσᾰσθον ἐπλᾰνησᾰ́σθην ἐπλᾰνησᾰ́μεθᾰ ἐπλᾰνήσᾰσθε ἐπλᾰνήσᾰντο
subjunctive πλᾰνήσωμαι πλᾰνήσῃ πλᾰνήσηται πλᾰνήσησθον πλᾰνήσησθον πλᾰνησώμεθᾰ πλᾰνήσησθε πλᾰνήσωνται
optative πλᾰνησαίμην πλᾰνήσαιο πλᾰνήσαιτο πλᾰνήσαισθον πλᾰνησαίσθην πλᾰνησαίμεθᾰ πλᾰνήσαισθε πλᾰνήσαιντο
imperative   πλᾰ́νησαι πλᾰνησᾰ́σθω πλᾰνήσᾰσθον πλᾰνησᾰ́σθων   πλᾰνήσᾰσθε πλᾰνησᾰ́σθων
passive indicative ἐπλᾰνήθην ἐπλᾰνήθης ἐπλᾰνήθη ἐπλᾰνήθητον ἐπλᾰνηθήτην ἐπλᾰνήθημεν ἐπλᾰνήθητε ἐπλᾰνήθησᾰν
subjunctive πλᾰνηθῶ πλᾰνηθῇς πλᾰνηθῇ πλᾰνηθῆτον πλᾰνηθῆτον πλᾰνηθῶμεν πλᾰνηθῆτε πλᾰνηθῶσῐ(ν)
optative πλᾰνηθείην πλᾰνηθείης πλᾰνηθείη πλᾰνηθεῖτον,
πλᾰνηθείητον 		πλᾰνηθείτην,
πλᾰνηθειήτην 		πλᾰνηθεῖμεν,
πλᾰνηθείημεν 		πλᾰνηθεῖτε,
πλᾰνηθείητε 		πλᾰνηθεῖεν,
πλᾰνηθείησᾰν
imperative   πλᾰνήθητῐ πλᾰνηθήτω πλᾰνήθητον πλᾰνηθήτων   πλᾰνήθητε πλᾰνηθέντων
active middle passive
infinitive πλᾰνῆσαι πλᾰνήσᾰσθαι πλᾰνηθῆναι
participle m πλᾰνήσᾱς πλᾰνησᾰ́μενος πλᾰνηθείς
f πλᾰνήσᾱσᾰ πλᾰνησᾰμένη πλᾰνηθεῖσᾰ
n πλᾰνῆσᾰν πλᾰνησᾰ́μενον πλᾰνηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πλᾰ́νησᾰ, πλᾰνήθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πλᾰ́νησᾰ πλᾰ́νησᾰς πλᾰ́νησε(ν) πλᾰνήσᾰτον πλᾰνησᾰ́την πλᾰνήσᾰμεν πλᾰνήσᾰτε πλᾰ́νησᾰν
subjunctive πλᾰνήσω,
πλᾰνήσωμῐ 		πλᾰνήσῃς,
πλᾰνήσῃσθᾰ 		πλᾰνήσῃ,
πλᾰνήσῃσῐ 		πλᾰνήσητον πλᾰνήσητον πλᾰνήσωμεν πλᾰνήσητε πλᾰνήσωσῐ(ν)
optative πλᾰνήσαιμῐ πλᾰνήσαις,
πλᾰνήσαισθᾰ,
πλᾰνήσειᾰς 		πλᾰνήσειε(ν),
πλᾰνήσαι 		πλᾰνησεῖτον πλᾰνησείτην πλᾰνησεῖμεν πλᾰνησεῖτε πλᾰνησεῖεν
imperative   πλᾰ́νησον πλᾰνησᾰ́τω πλᾰνήσᾰτον πλᾰνησᾰ́των   πλᾰνήσᾰτε πλᾰνησᾰ́ντων
passive indicative πλᾰνήθην πλᾰνήθης πλᾰνήθη πλᾰνήθητον πλᾰνηθήτην πλᾰνήθημεν πλᾰνήθητε πλᾰνήθησᾰν,
πλᾰ́νηθεν
subjunctive πλᾰνηθῶ πλᾰνηθῇς πλᾰνηθῇ πλᾰνηθῆτον πλᾰνηθῆτον πλᾰνηθῶμεν πλᾰνηθῆτε πλᾰνηθῶσῐ(ν)
optative πλᾰνηθείην πλᾰνηθείης πλᾰνηθείη πλᾰνηθεῖτον,
πλᾰνηθείητον 		πλᾰνηθείτην,
πλᾰνηθειήτην 		πλᾰνηθεῖμεν,
πλᾰνηθείημεν 		πλᾰνηθεῖτε,
πλᾰνηθείητε 		πλᾰνήθειεν,
πλᾰνηθείησᾰν
imperative   πλᾰνήθητῐ πλᾰνηθήτω πλᾰνήθητον πλᾰνηθήτων   πλᾰνήθητε πλᾰνηθέντων
active passive
infinitive πλᾰνῆσαι/πλᾰνησᾰ́μεν/πλᾰνησᾰμέναι πλᾰνηθῆναι/πλᾰνηθήμεναι
participle m πλᾰνήσᾱς πλᾰνηθείς
f πλᾰνήσᾱσᾰ πλᾰνηθεῖσᾰ
n πλᾰνῆσᾰν πλᾰνηθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεπλᾰ́νηκᾰ, πεπλᾰ́νημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεπλᾰ́νηκᾰ πεπλᾰ́νηκᾰς πεπλᾰ́νηκε(ν) πεπλᾰνήκᾰτον πεπλᾰνήκᾰτον πεπλᾰνήκᾰμεν πεπλᾰνήκᾰτε πεπλᾰνήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπλᾰνήκω πεπλᾰνήκῃς πεπλᾰνήκῃ πεπλᾰνήκητον πεπλᾰνήκητον πεπλᾰνήκωμεν πεπλᾰνήκητε πεπλᾰνήκωσῐ(ν)
optative πεπλᾰνήκοιμῐ,
πεπλᾰνηκοίην 		πεπλᾰνήκοις,
πεπλᾰνηκοίης 		πεπλᾰνήκοι,
πεπλᾰνηκοίη 		πεπλᾰνήκοιτον πεπλᾰνηκοίτην πεπλᾰνήκοιμεν πεπλᾰνήκοιτε πεπλᾰνήκοιεν
imperative   πεπλᾰ́νηκε πεπλᾰνηκέτω πεπλᾰνήκετον πεπλᾰνηκέτων   πεπλᾰνήκετε πεπλᾰνηκόντων
middle/
passive 		indicative πεπλᾰ́νημαι πεπλᾰ́νησαι πεπλᾰ́νηται πεπλᾰ́νησθον πεπλᾰ́νησθον πεπλᾰνήμεθᾰ πεπλᾰ́νησθε πεπλᾰ́νηνται
subjunctive πεπλᾰνημένος ὦ πεπλᾰνημένος ᾖς πεπλᾰνημένος ᾖ πεπλᾰνημένω ἦτον πεπλᾰνημένω ἦτον πεπλᾰνημένοι ὦμεν πεπλᾰνημένοι ἦτε πεπλᾰνημένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπλᾰνημένος εἴην πεπλᾰνημένος εἴης πεπλᾰνημένος εἴη πεπλᾰνημένω εἴητον/εἶτον πεπλᾰνημένω εἰήτην/εἴτην πεπλᾰνημένοι εἴημεν/εἶμεν πεπλᾰνημένοι εἴητε/εἶτε πεπλᾰνημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πεπλᾰ́νησο πεπλᾰνήσθω πεπλᾰ́νησθον πεπλᾰνήσθων   πεπλᾰ́νησθε πεπλᾰνήσθων
active middle/passive
infinitive πεπλᾰνηκέναι πεπλᾰνῆσθαι
participle m πεπλᾰνηκώς πεπλᾰνημένος
f πεπλᾰνηκυῖᾰ πεπλᾰνημένη
n πεπλᾰνηκός πεπλᾰνημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεπλᾰνήκειν, ἐπεπλᾰνήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεπλᾰνήκειν,
ἐπεπλᾰνήκη 		ἐπεπλᾰνήκεις,
ἐπεπλᾰνήκης 		ἐπεπλᾰνήκει(ν) ἐπεπλᾰνήκετον ἐπεπλᾰνηκέτην ἐπεπλᾰνήκεμεν ἐπεπλᾰνήκετε ἐπεπλᾰνήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπεπλᾰνήμην ἐπεπλᾰ́νησο ἐπεπλᾰ́νητο ἐπεπλᾰ́νησθον ἐπεπλᾰνήσθην ἐπεπλᾰνήμεθᾰ ἐπεπλᾰ́νησθε ἐπεπλᾰ́νηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future perfect: πεπλᾰνήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative πεπλᾰνήσομαι πεπλᾰνήσῃ,
πεπλᾰνήσει 		πεπλᾰνήσεται πεπλᾰνήσεσθον πεπλᾰνήσεσθον πεπλᾰνησόμεθᾰ πεπλᾰνήσεσθε πεπλᾰνήσονται
optative πεπλᾰνησοίμην πεπλᾰνήσοιο πεπλᾰνήσοιτο πεπλᾰνήσοισθον πεπλᾰνησοίσθην πεπλᾰνησοίμεθᾰ πεπλᾰνήσοισθε πεπλᾰνήσοιντο
middle/passive
infinitive πεπλᾰνήσεσθαι
participle m πεπλᾰνησόμενος
f πεπλᾰνησομένη
n πεπλᾰνησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “πλανάομαι, -άω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1201-2

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia