πραγματικός

Hello, you have come here looking for the meaning of the word πραγματικός. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word πραγματικός, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say πραγματικός in singular and plural. Everything you need to know about the word πραγματικός you have here. The definition of the word πραγματικός will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπραγματικός, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From πρᾶγμα (prâgma, a thing done, a fact) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

Adjective

πρᾱγμᾰτῐκός (prāgmatikósm (feminine πρᾱγμᾰτῐκή, neuter πρᾱγμᾰτῐκόν); first/second declension

  1. fit for action or business; businesslike, statesmanlike
    1. (substantive) agent, attorney
  2. (of things)
    1. (of history) political (including military)
    2. (of speech or action) able, prudent, statesmanlike
  3. relating to subject-matter
    1. relating to fact, factual
    2. material (opposed to formal, verbal)
  4. (magic) effective spell
  5. troublesome, formidable (of a citadel)

Inflection

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek πραγματικός (pragmatikós).

Pronunciation

  • IPA(key): /pɾaɣmatiˈkos/
  • Hyphenation: πραγ‧μα‧τι‧κός

Adjective

πραγματικός (pragmatikósm (feminine πραγματική, neuter πραγματικό)

  1. real, factual, actual (having physical existence), (having existence or substance)

Declension

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative πραγματικός (pragmatikós) πραγματική (pragmatikí) πραγματικό (pragmatikó) πραγματικοί (pragmatikoí) πραγματικές (pragmatikés) πραγματικά (pragmatiká)
genitive πραγματικού (pragmatikoú) πραγματικής (pragmatikís) πραγματικού (pragmatikoú) πραγματικών (pragmatikón) πραγματικών (pragmatikón) πραγματικών (pragmatikón)
accusative πραγματικό (pragmatikó) πραγματική (pragmatikí) πραγματικό (pragmatikó) πραγματικούς (pragmatikoús) πραγματικές (pragmatikés) πραγματικά (pragmatiká)
vocative πραγματικέ (pragmatiké) πραγματική (pragmatikí) πραγματικό (pragmatikó) πραγματικοί (pragmatikoí) πραγματικές (pragmatikés) πραγματικά (pragmatiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πραγματικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πραγματικός, etc.)

Synonyms

Antonyms

Derived terms