προσ- (pros-) + μείγνῡμι (meígnūmi), alternative form of μίγνῡμι (mígnūmi).
προσμείγνῡμῐ • (prosmeígnūmi)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προσεμείγνῡν | προσεμείγνῡς | προσεμείγνῡ | προσεμείγνῠτον | προσεμειγνῠ́την | προσεμείγνῠμεν | προσεμείγνῠτε | προσεμείγνῠσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | προσεμειγνῠ́μην | προσεμείγνῠσο | προσεμείγνῠτο | προσεμείγνῠσθον | προσεμειγνῠ́σθην | προσεμειγνῠ́μεθᾰ | προσεμείγνῠσθε | προσεμείγνῠντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προσμείξω | προσμείξεις | προσμείξει | προσμείξετον | προσμείξετον | προσμείξομεν | προσμείξετε | προσμείξουσῐ(ν) | ||||
optative | προσμείξοιμῐ | προσμείξοις | προσμείξοι | προσμείξοιτον | προσμειξοίτην | προσμείξοιμεν | προσμείξοιτε | προσμείξοιεν | |||||
middle | indicative | προσμείξομαι | προσμείξῃ, προσμείξει |
προσμείξεται | προσμείξεσθον | προσμείξεσθον | προσμειξόμεθᾰ | προσμείξεσθε | προσμείξονται | ||||
optative | προσμειξοίμην | προσμείξοιο | προσμείξοιτο | προσμείξοισθον | προσμειξοίσθην | προσμειξοίμεθᾰ | προσμείξοισθε | προσμείξοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | προσμείξειν | προσμείξεσθαι | |||||||||||
participle | m | προσμείξων | προσμειξόμενος | ||||||||||
f | προσμείξουσᾰ | προσμειξομένη | |||||||||||
n | προσμεῖξον | προσμειξόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|