Pre-Greek.[1] Compare Mycenaean Greek 𐀮𐀪𐀜 (se-ri-no).
σέλῑνον • (sélīnon) n (genitive σελῑ́νου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ σέλῑνον tò sélīnon |
τὼ σελῑ́νω tṑ selī́nō |
τᾰ̀ σέλῑνᾰ tà sélīna | ||||||||||
Genitive | τοῦ σελῑ́νου toû selī́nou |
τοῖν σελῑ́νοιν toîn selī́noin |
τῶν σελῑ́νων tôn selī́nōn | ||||||||||
Dative | τῷ σελῑ́νῳ tôi selī́nōi |
τοῖν σελῑ́νοιν toîn selī́noin |
τοῖς σελῑ́νοις toîs selī́nois | ||||||||||
Accusative | τὸ σέλῑνον tò sélīnon |
τὼ σελῑ́νω tṑ selī́nō |
τᾰ̀ σέλῑνᾰ tà sélīna | ||||||||||
Vocative | σέλῑνον sélīnon |
σελῑ́νω selī́nō |
σέλῑνᾰ sélīna | ||||||||||
Notes: |
|