σύνταγμα

Ancient Greek

From συντάσσω (suntássō, “to put together”) +‎ -μα (-ma) and συν- (sun-) +‎ τάγμα (tágma, “command, order”)

σύνταγμᾰ • (súntagma) n (genitive συντάγμᾰτος); third declension

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ σύ̆ντᾰγμᾰ tò súntagma	τὼ σῠντᾰ́γμᾰτε tṑ suntágmate	τᾰ̀ σῠντᾰ́γμᾰτᾰ tà suntágmata
Genitive	τοῦ σῠντᾰ́γμᾰτος toû suntágmatos	τοῖν σῠντᾰγμᾰ́τοιν toîn suntagmátoin	τῶν σῠντᾰγμᾰ́των tôn suntagmátōn
Dative	τῷ σῠντᾰ́γμᾰτῐ tôi suntágmati	τοῖν σῠντᾰγμᾰ́τοιν toîn suntagmátoin	τοῖς σῠντᾰ́γμᾰσῐ / σῠντᾰ́γμᾰσῐν toîs suntágmasi(n)
Accusative	τὸ σύ̆ντᾰγμᾰ tò súntagma	τὼ σῠντᾰ́γμᾰτε tṑ suntágmate	τᾰ̀ σῠντᾰ́γμᾰτᾰ tà suntágmata
Vocative	σύ̆ντᾰγμᾰ súntagma	σῠντᾰ́γμᾰτε suntágmate	σῠντᾰ́γμᾰτᾰ suntágmata
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek: σύνταγμα (sýntagma)
→ English: syntagma
→ Finnish: syntagma
→ French: syntagme
→ Italian: sintagma
→ Portuguese: sintagma
→ Russian: синта́гма (sintágma)
→ Old Ruthenian: сѵнтаґма (sintagma), синтагма (sintahma)
- Belarusian: сінта́гма (sintáhma)
- Ukrainian: синта́гма (syntáhma)
→ Serbo-Croatian: sìntagma
→ Spanish: sintagma

Inherited from Ancient Greek σύνταγμα (súntagma). By surface analysis, συντάσσω (syntásso, “to command, organise”) +‎ -μα (-ma).

σύνταγμα • (sýntagma) n (plural συντάγματα)

Declension of σύνταγμα

and see: αντισυνταγματικός (antisyntagmatikós, “anticonstitutional”, adjective)
συνταγματάρχης m or f (syntagmatárchis, “colonel (army)”)
συνταγματαρχίνα f (syntagmatarchína, “colonel's wife”)
συνταγματικός (syntagmatikós, “constitutional”, adjective)
συνταγματικότητα f (syntagmatikótita, “constitutionality”)